забуца (гл.) - мисла (имн.)

Следното утро што ја разбуди со своите студени конци, не влезе во неа со сивилото низ стишната шара на пердето, туку прво во нејзината глава како куршум се забуца мислата Господи, што ти згрешивме јас и мојата сестра?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)