замине (гл.) - вујко (имн.)

Вујко ми, гордоста на семејството, за кој знаевме дека работи за некоја тајна, важна и добро платена служба, едно утро долго ме прегрнуваше. – Каде замина вујко? – ја праша мајка ми. – На пат ... ќе се врати, - одговори криејќи ги очите.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)