замине (гл.) - и (сврз.)

Едни дојди, други замини и тепање за зборување и тепање за пеење и тепање за име.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Беше будна и Мајка, очекувајќи необичниот гостин најпосле да замине и куќата најпосле да западне во ноќен спокоен сон, за која таа како да беше одговорна.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
- Сакам кон крајот на август неколку дена да заминеме и да ја посетиме тетка ми Јана во Бечеј.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Заминаа и тој возеше, накај заливот, ноќта се обвитка околу нив.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Луција стоеше во стројот и чекаше да ѝ дојде редот; јас со поглед го барав Земанек, го молев, го проколнував да му се случи нешто, да го удри инфаркт, да падне, гром да му отепа мува на челото, што и да му се случи, во краен случај да му се оди по надвор, само да замине и да ме постави мене на неговото место, како заменик, оти стројот брзо се движеше и Луција сѐ поблиску доаѓаше до него, до Земанек.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Долго време откако шумарот си замина и откако неговиот џип одбрче удолу низ Рамни Ливади, старецот остана да седи замислен.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ќе замине и ќе се врати качен на коњ.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Сега ќе си заминете и вечер ќе бидете в село.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ја понесе од тоа само леснината на трезноста, од која чекорот му стануваше поцврст, а задоволството со себе заминат и од целата таа утрина сега можеше да му узрее во радосна насмевка, што ја сети во своите очи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Попусто. Тие веќе беа заминати и тој не успеа да ги пронајде.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа како да си дете оставено надвор во најтемната ноќ”.  Така, на посигурно место на островот замина и семејството на рабинот Елеазар Корео.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Постоеше можност некој да ги открие засолнатите и само еден таков случај можеше да ја уништи целата операција.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Зар да сум натажен, зар очај да ме фати што негде замина и може не ќе се врати?
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
Се стрчав накај децата и Елена, им свикав брзо да заминеме и без ништо да им објаснувам ги поведов што подалеку од реката, кон Домот на Бегова Чешма.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Си замина и брезата од неговиот двор. Се исуши.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Зашто, ако заминеше и на негово место се избереше нов секретар, тој сигурно веднаш, штом ќе ја отвореше касата, ќе дојдеше до тајната директива и можеше да ја активира поради видливата агресивност на козите и со тоа би напреднал во кариерата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ноќта заминавме и требаше да извршиме напад врз Германците, под Неготино, да ја нападнеме германската колона.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тој, еднаш заминат и вратен, со толку ум и идеи во главата, сигурно еден ден пак ќе замине.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Многу време замина и болката почна да му се собира горе на главата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мала Богородица беше замината и фатија дождови. Некои рани есенски дождови врнат. Секиден, ко за инает. 167
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Цимерколегата Франц ненадејно замина и назад не го чекаме, не.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
„Па не можеш туку-така да ги оставиш телата насекаде, нели? Ќе заминете и ќе ги соберете...“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)