замисли (гл.) - си (зам.)

- Замисли си старец што се тркала по ливадата и бере јаготки.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И замисли си, сосема неочекувано и подло, сите овие срамотилаци во врска со нејзиното решение Стојна ми го изнаприкажа откако цела една ноќ ѝ дозволив да ја искористува мојата машкост! (Ех да можеше природата да раскажува!) „Да знаеш, моме, оти оваа ноќ долго ќе ја паметам“, ѝ реков.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И замисли си: од толку луѓе што пред нас живееле на Земјата, ние ја имаме таа среќа први да гледаме слики од Месечината, први да видиме камен од тоа далечно небеско тело.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
На писмото стоеше: „Замисли си ја најтемната ноќ, најцрниот по боја мрамор и најцрната мрава.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Замислете си: одите на театар, застанувате покрај некој семкар и барате да ви даде фишек со семки.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
- Замисли си, влегуваш во салата секогаш со мало задоцнување.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Замислете си, во тие јануарски денови кога Брехт барал да се прикажува претставата, властите да го исклучиле греењето, како на сцената,така и во салонот каде што била публиката.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
„Значи, имаме десет стапчиња. Замислете си дека тоа се стебла во некоја голема шума, а секој од вас е дрварче и ќе кутнува едно по едно.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Јас со Зифел-жидот над педесет илјади минатата година лажни пари протурив, па него и го поткажав; сите пари со себе Јулка Шарпентје де Лусињан во Бордо ми ги однесе.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Замислете си, - ќе речат жените, - Тој е дотолку неук, што не може да одигра партија вист!“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Имајќи пари и вујковци, тој веќе има право на неукост и на среќа, но, картите му се неопходни: без нив, тој во најдобрите куќи ќе биде мртовец и него ќе го посочуваат со прст, како да е бегалец од оној свет!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И замислете си, јас имав дадено збор, бев сосем верен - Шчевалевска, три месеци до шеснаесет години ѝ недостигаа, таа е уште во училиште, со неа деведесет илјади даваат.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Замислете си, тоа нејзе да ѝ се случи, на нејзиниот љубен, на нејзиниот сакан, мил, најмил, светол, најсветол лик.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ако сакаш да знаеш како ќе изгледа иднината, замисли си една чизма која пригмечува човечко лице - засекогаш.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И замисли си : Одеднаш јас се будам а тој покрај мене испружен и мртов.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Замисли си, постојано некоја темница ме придружува!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Замисли си, те молам, нѐ сместил негде, на некоја страничка од своите забелешки!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Замислете си да почнат да ни се обраќаат во некоја летна ноќ тие далечни ѕвезди ?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Замисли си за момент дека сонуваш, тоа веројатно го можеш - доверливо ми се приближи таа преку масата - Или за момент поверувај дека си влегол во туѓ сон.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Замисли си поткровје. Токму неговата атмосфера и Времето.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Или ако бевме спомнати како сведоци кои сметаат дека е најумно да го заборават она што го слушнале?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Откритието ми наликуваше на оние ситни зраци што наеднаш се јавуваат покрај нас во собата користејќи некоја мала цепутка на завесата или на ролетните и тоа со единствена цел да нѐ упатат кон загубената ситница по која со часови трагаме; а замислете си само со колку слободно време располагав секое утро, во миговите на најголемата бистрина на умот, додека чекав во бурекџилницата (топлите симиди мораше да се чекаат ако навистина ги посакувавте топли) а Катерина, реков веќе, потскокнуваше од задоволство кога ќе утврдеше дека се онакви какви што ги посакуваше.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А таму, зад темнината во моите очи, Господ со гласот на исушените лисја продолжуваше да размислува: - Замисли си што ќе се случеше некој од командантите да се впуштеше да им го опишува на другарите сѐ она што се случуваше она пладне, а во тој исцрпен опис да нѐ спомнеше и нас двајцата како сеирџии.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Замислете си“, инсистираше Николина Кралева, „Нашиот другар седи на кејот, а вие можете и петпати да поминете покрај него и пак да останете незабележан или незабележана.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
-Замислете си: чувства што раздвижуваат машини и креваат тежини!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Замисли си - му се обрати на сопатникот од кола да ти го земат пиштолот, а овој си мисли дека го имам само за мустра...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Замислете си некој со вас да не сака да се дружи и сите да ве избегнуваат како да сте чума.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И замисли си, наеднаш Рајна ми вели дека воопшто не ја интересира со кого спиел, и немало воопшто да ја спомнува оваа љубов на Генералот ако не се случило она што се случи - неговото убиство.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сега сфатив оти мажите имаат муцки на најосетливи кучиња; и тие како и загарите знаат да откријат секоја трага, се разбира кога е во прашање месото на лесна жена".
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Јенков ја нацртал таа слика. Сузи била преставена толку уверливо што Генералот заплакал од радост, иако, како што тврдел самиот, никогаш во животот немал плакано од толкаво задоволство.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Замисли си, вели таа, не знам како да ја наречам пред тебе онаа Рајна на Антолиј, но кинисала отворено на мој Ролан.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А замисли си што се случило. Не успеал никаде да го пронајде Штабот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Рајна дојде и ми вели: „Замисли си, на гробот на Генералот, по повод годишнината од негова смрт, дојде и онаа мивка од куплерајот, онаа Сузи, или како ја викаат уште, и место внимателно да ја слушаат божјата служба сите гледаа во неа, се разбира не жените туку оние другине.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Замисли си, оној Црвенокос ѓавол, како што го крстила Сузи генералот Ролан, го довел својот пријател генералот Јенков во приемната соба на Сузи, и го замолил на најосветлениот ѕид да го наслика „Изгонувањето од Рајот“, се разбира со ликот на Сузи како лик на Ева, а за ликот на Адам се предложил самиот себеси.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Му дозволува, замисли си, тој господин Иван Степанович на татко ти што да прави и тоа во неговата сопствена куќа.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Зар не слушна што ти реков за оној Ракиткин“? прашува таа оџагарена во мене.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Замисли си, да го видиш ликот на мајка си, или на онаа која ти е прилегната до срцето, како се лелее под површината на водата а нема сили да се измолкне надвор и вистински да се покаже.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Замисли си, ме потсетува дека сум брала јагоди со Аксја!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дури и во Свети Николе свратил, а пред тоа и на Ежово Поле, нели оттаму, пред Војната, летнуваа авионите; дури и на Овчеполската станица дошол.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Замисли си, ми вели, без око да му трепне: „А што имаш ти против Иван Степанович!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„И тоа замислете си каде! На Магарешкото поило“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Па, замисли си, во наредбата што ми ја пратија некни, пишуваат: „За да се зајакни борбениот дух кај новододјените борци, кои добороволно стапија во Демократската армија на Грција, во слободно време, офицерот за културно-просветна работа, задолжително да почне да ги учи да пеат револуцинонерни и борбени песни.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Зар не правиме генерално чистење на нашиот дом, исто така.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Замислите си куќа во која не се прави генерално чистење.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Замислете си, под управата на румелискиот беглер-бег има харачари петстотини и педесет илјади, значи петстотини и педесет илјади рисјански куќи кои ќе проплачат кога ќе се тропне на нивната порта и за огниште да им се земе по дукат и половина, и повеќе.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
И замисли си: од толку луѓе што пред нас живееле на Земјата, ние ја имаме таа среќа први да гледаме слики од Месечината, први да видиме камен од тоа далечно небеско тело.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
За куќите крај пругите и децата на прозорците. Замисли си само!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)