запира (гл.) - или (сврз.)

Тука најчесто запираше или заминуваше историјата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Го поминав периодот на опседнатост со возовите, но се уште ме возбудува нивниот врисок, кога запираат или поаѓаат кон некое друго градско утро, во тешкиот, замаглен здив на железничката станица.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)