застанува (гл.) - да (сврз.)

Попатно застануваа да закрепнат од сркот боженствена амброзија, бестелесно продолжувајќи го летот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И покрај машинската прецизност, операцијата имаше извесна доза на неформалност: речиси никој не носеше капа, полковници и мајори застануваа да си помуабетат со санитарците.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Се излажа. Наместо тоа, Јани заака во некои улички, влезе во некој сообраќаен метеж во кој секој час колите застануваа да чекаат една зад друга.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кога ќе направеше поголем куп камења, застануваше да прави кал за ѕидање.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Додека застануваше да здивне и да ухне по неколку пати во своите црвени раце, сеќаваше како сѐ уште го проследува онаа парталава прилика на мршарот по него, но сега веќе не мислеше толку лошо за тој ранет волк.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Чекореше по него, вардејќи да не се заздишува; тоа во оваа утрина му беше потребно повеќе од сè друго, додека се искачуваше меѓу сивите контури на столетните стебла, полека и цепејќи го снегот во една права линија нагоре по стрмната странка, често застанувајќи да се смири.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Пребледнуваше, а празнината, што му се таеше под стомакот сега му се рашируваше по целата внатрешност, сушејќи му го грлото и носејќи вртоглавица. Тој застануваше да здивне.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тонеа длабоко над колениците во мекиот јужен снег ниеднаш не застануваа да почиваат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Застануваше да почива на секои десетина чекори.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)