зашара (гл.) - со (предл.)

Тој зашари со очите да покаже на тие што седеа тука.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
По тоа влезе, зашара со батеријата наоколу и во еден момент кога светлината го закачи малку, Мече за миг му го виде лицето: под убава светла коса, сега извиткана во кадри, го гледаше по малку горделиво лице, посипан со сиви дамки.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)