зашушка (гл.) - во (предл.)

- Полека ма, дадо (таа мене така ме вика), ќе ми ја откорнеш раката!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Освен шумолењето на лисјата, во воздухот се движеа и други ноќни шумови - ут ќе писнеше, еже ќе зашушкаше во сувата трева, осамен стар лисец ќе залаеше.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ми се пристори ли или навистина нешто зашушка во шумата близу нас, не знам, ама не чекав веќе ни миг туку ја зграпчив Дена за рака и почнав да ја влечкам по себе, речиси трчајќи.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)