земе (гл.) - четириесет (бр.)

Коа видел царот, се зарадуал дека го надлагал син му момчето.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Секој што беше ошол, секој беше му 'и бројал и токму четириесет му биле зајаците, ниту еден не беше му избегал.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Коа чу царот оти било едно момче од долна рака (долна фамилија), недраго беше му паднало и не сакал да му ја даит, арно ама цар што ќе речи, збор назад не се враќа. што измислил царот еден маривет: зел четириесет зајаци диви и му 'и дал на момчето да 'и пасит; четириесет дни без да му загинит еден; токму четириесет пак да ѝ донесит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)