земе (гл.) - мене (зам.)

Ти го отвори твоето срце толку широко и ме зема мене засекогаш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Не сум далеку од тебе, тоа далечно чукање и не е така нечујно, го чувствувам секогаш кога ќе ме обземе немир, кога за момент ќе застанам, ќе воздивнам и ќе се насмевнам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Откоа отиде дома, помина една проклета Еѓупка и ме виде, та ме врли во еден бунар и неќејќи Господ да загинам, ме избави уште од многу маки што видов и еве сум у баба, поќерчена.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
ЛУКОВ: (Изненаден и збунет. Отстапувајќи наназад.) Шоферот на Иванов? Да ме земе мене?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Не бендисуајќи син му од царот нигде на земјава девојка, дојде при брата ми сонцето и ме зеде мене, та ме донесе близу до градо и ме остаи на едно дрво да постојам тамо.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Баба ми ме зеде мене за рака и ја крена Љубица, а прашалките ги стави на колкот и така нѐ однесе дома и уште се обидуваше да ме лаже – ќе си дојде мајка ти подоцна.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)