земе (гл.) - камен (имн.)

- Никој не греши душа, така е, рекол Доце Срменков а црната креста му се занишала на темето. - Само, ние ...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Детето брзо зема камен, но пред да замавне, го сепнува нечиј засипнат глас: - Што правиш тоа, малечок?
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Насобраната толпа чекори по нив, некои од луѓето се наведнуваат, земаат камен, и фрлаат по оние по кои фрчат камшиците, и кои врескаат под ударите, се обидуваат да ги избегнат, прават чудни акробатски движења поттикнати од болката на камшикот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ех, небитница, како ќе ви кажам ... Кажи им, му довикнал оној бабуњосан Адам Лесновец и веќе самиот раскажувал: - Штипскиот бег Кара-Мурат сосила ни ги зеде камењата пред три дни.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)