земе (гл.) - невеста (имн.)

Седнаа за адет, каснаа кај зетот за да продолжат кај сватот, од каде што ќе ја земат невестата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- А јас можам да подарам опинци. Не сум со празно ќесе. - Опинци имам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ги убедуваа и другиот ден кога требаше да се земе невестата и да се обави погребот, ги тераа да се најде разбирање, но ниедниот ни другиот не попушташе.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Никој не очекува Даниел чека долго да земе невеста.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но ако ја земеш невестата во нова куќа, ќе го земеш и свекор ѝ.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ја зедовме невестата, напред деверот го водеше коњот со невестата.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Веќе остаре­ниот дедо сакал неговиот најстар син, вториот столб на семејството, да земе невеста од што е можно подалеку.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кога наполно оздраве Девица, Профим го викна Полина да си ја земе невестата.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)