знае (гл.) - зашто (сврз.)

Се стемнува - тоа го знам зашто низ неколкуте симетрично распоредени прозорци помеѓу драпериите навлегуваат монструозни лилјаци и шандани со запалени свеќи од бел восок.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
За цело време снегот е снежно бел и не знам зашто, ама не се топи.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
А ние долго патувавме. Една ноќ, по долго стоење на некоја станица, името не и го знам зашто не го видов, нѐ префрлија во воз со дрвени седишта.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Другите „мајки“ велеа за неа: - Ами како ќе им погледне еден ден в очи на мајките и на татковците?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Се стемнува - тоа го знам зашто низ неколкуте симетрично распоредени прозорци помеѓу драпериите навлегуваат монструозни лилјаци и летаат секогаш подалеку од оние осумнаесет сребрени шандани со запалени свеќи од бел восок.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И сега чинете хабер на моего отца, да знае зашто сам се нашла, дури ние пристигнеме тамо.“
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Јас не добив хонорар за него, кој знае зашто, а тоа е мошне неправедно, затоа што веднаш по објавувањето на расказот, претплатата и продажбата на весникот се удвоија... 166 okno.mk Истите завидливи, зли јазици, оние кои се обидоа да го сврзат денот на моето раѓање со некаков си друг празник, го сврзаа и фактот на зголемената продажба на весникот со почетокот на руско-јапонската војна.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
За „чудењето“ еве што заклучив: „На сѐ да се чудиш секако е глупо, на ништо да не се чудиш е далеку поубаво и не знам зашто прифатено е како добар тон.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Започнав со московската изложба, завршив со чудењето, говорејќи воопшто, како тема.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И како трето, а јас и досега мислам дека тоа е најглавното, како трето, него го објавија!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Василиј Васиљевич! Еј вие, ваше превосходство!“, одненадеж гласно и со жестина повика покрај самата Авдотја Игнатјевна, некој нов глас - глас господарски и дрзок, со заморен според модата изговор и со дрско скандирање: “Јас веќе вас сите два часа ве набљудувам; веќе три дена лежам; вие секако ме паметите, Василиј Васиљевич?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Клиневич, кај Волконски се сретнувавме, каде што вас не знам зашто, исто така ве примаа”. 154 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Не сум гроф, само барон, само барон.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ние сме некои барончиња, од лакеите, па и не знам зашто, не ми е грижа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Погледнуваа под кревети и под клупи, кој знае зашто ја помрднаа органата, ги прашуваа стариците кои со страв го погледнуваа Паша Емиљевич, но столчето не се пронајде.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Се впуштија во потрага по столицата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)