зоврие (гл.) - крв (имн.)

А ти зоврела крвта, не те остава да мислиш попаметно.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе ми зоврие крвта, вели, а ми е страв да влезам низ врата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Доволно е над селските стреи да поминат лутите писоци на дивите гуски па да зоврие крвта ловечка.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)