зјае (гл.) - во (предл.)

Веднаш до неговите нозе сѐ уште зјае во мракот големата уста на гробот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Продолжува: „На твојата неразместена постела, ги броиш пукнатините на таванот, зјаеш во никаде.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)