иде (гл.) - за (предл.)

Отсекаде ни иде за смеење, и отсекаде ни излегуваат вошки.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На секој збор ми иде за плачење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ти иде за смеење, а тој те прашува што е смешно.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А која пак од град идеше за голиот Бина во зафрленото Мариово?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А! Уште еднаш со ум ќе фаќаме работата, еќим ефендија! — одговори Суло за сите тројца и тргнаа да си идат за Ерековци.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)