иде (гл.) - така (чест.)

Ми идат така имиња: едно ќе излезе, а друго ќе ми застане пред него. „Името треба да е претстава за неговото лице, за неговата личност, велеше Никифор.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Иди така, Јон мој, и се смее, а смеењето некако не му стои како порано.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)