извади (гл.) - пиштол (имн.)

И правејќи си пат меѓу имотските луѓе, кои сè уште трчаат пругоре по скали на чардак, влегува во визбата; таму, од ѕидот до вратата, го симнува малото секирче, го сокрива в пазува, поа кога излегува од визба, на Васила, кој остана да го чека пред врата, му вели Одиме.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Максим влегува во гостинската одаја, од масата го извадува пиштолот, го сокрива в пазува и кога излегува на чардак на Јосифа, кој станал во меѓувреме, и на другите им вели Ко ќе застуди влезете внатре, а на Васила Митрески Ние со тебе, Васил, ќе се прошетаме малку.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
На враќање од таму неочекувано го пречекаа двајца корпулентни типови со крапински изглед кои го застанаа и како у вестерн филмовите му извадија пиштол.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
На ова Младен инстинктивно го извади пиштолот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И тој од силен страв и избезуменост, го извадил пиштолот и го убил.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Кметот на селото качен на коњ и со изваден пиштол опкршуваше околу каменоломот и ги бркаше луѓето да се тргнат подалеку.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ме виде командирот каде што јадам и го извади пиштолот да ме стрела.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Тие првин ги симнаа редениците, ги извадија пиштолите, ги закачија на клиновите зад вратата и наседнаа на столчињата.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Фрлајќи ја последната бомба, Орце го извадил пиштолот, се исправил на балконот и се самоубил113.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Го извадив пиштолот и — бам, бам, бам, — трипати испукав пругоре.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Аџиите и забитот ги извадија пиштолите и ги навртоа во портата, но за секој случај, крајно претпазливи, се тргнаа еден лево, двајцата десно да ги избегнат првите куршуми во случај некој од бунтовниците да стрела.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Тој ден селаните молчат чекајќи кај трите даба пред село печалбарите што се враќаат да ги извадат пиштолите и секој да фрли по куршум.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Луѓето нѐ бранат, нѐ откинуваат. Ама кога го извадов пиштолот, сите се потргнаа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)