изгорува (гл.) - во (предл.)

„Поетот се посветува и изгорува во тоа да изнајде јазик во јазикот“, вели Пол Валери.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Сѐ околу нив изгоруваше во непроѕирно црвенило. Сѐ.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)