излезе (гл.) - наивен (прид.)

Пред Оливера излегов наивен и глупав, зашто сето тоа ѝ го раскажав, се извинував, се разоткрив неспособен самиот да се приготвам за на есенската прошетка во Сарај.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
А и јас не се сетив кога бев во продавницата.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Сакаш сега пак да излезам наивен, па да ме обвинат дека прибирам туѓи кучиња?“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Мама не се сетила да ми купи.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Наивен - вели татко ми - го праќаат да купува чоколади, а тој трча и купува, и јаде, и молчи.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Погледнав и видов: кутре - црно кутре. Сосем црно кутре. „Зошто го донесе кај мене? Пак ли да си навлечам некаква беља на глава!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)