измачува (гл.) - клет (прид.)

Чекавме молкума на високото стебло. Нѐ измачуваа клети претчувства.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
О, како се измачуваа клетите преспанци. Полесно би ја поднесле тие маката, да им ги запали пашата и спепели куќите, отколку да се решат и да смислат што ум да ѝ дадат на момата...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)