испаѓа (гл.) - од (предл.)

Старецот гледаше во предметите што испаѓаа од џипот, зачуден, ставен пред прашање: што значат тие работи, зошто служат, па рече: - А, дојдоа, велиш?
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ни паѓа на главите, ни испаѓа од устите и ние дишеме премалено, со починување.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)