исправи (гл.) - и (сврз.)

По неколку удари пак се исправи и, двоумејќи се, рече: „Ова копање“, вели, „џабе копање, да знаеш!“
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Учителката се исправи и, гледајќи зачудено, се упати кон нас.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Со касаторната одлука на Уставниот суд од 29.06.2011 година оваа неправда е исправена и истиот дискриминаторски став е укинат и со него се опфати и оваа категорија на работници.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Се исправи и ги стегна песниците. Здивот му се запре во градите.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
По нецел час јас веќе можев да стојам на нозе; се исправив и видов дека додека јас сум бил во мојата светлина и со неа, Земанек и другарите ме пренесле во самиот археолошки локалитет, под едно импровизирано тремче кое си го направиле археолозите да ги штити од сонцето; ме легнале на едно полско креветче.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но знам дека одеднаш, кога мене веќе тоа понижување не ми значеше ништо, па дури почна и да ми се допаѓа, тој се исправи и рече: „Готово е. Чашата е празна“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Кога се исправи и кога повторно погледна кон кулата, и од неа се почувствува џуџест во однос на кулата, и чудното и нејасно чувство му се искристализира во одвратност поради задачата што беше пред него.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Потоа пак се исправи и неговата висока конструкција, со своите седум декади од животот, што му тежеа како седум посебни товари, крцкаше како да имаше песок во зглобовите.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Јас така размислувам, кога тој се исправи и - што да видам? Да не ве излажам, ама уште колку за цела глава повисок од писарот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Ана и маштеа ѝ, реков. Пенчо порасна; се исправи и го турна белото перче коса под сивиот каскет.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Се исправи и ја погледна в очи. „Прими ме!“ ѝ рече.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Се исправи и се дофати за ниските гранки на буката.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога се исправи и кога зачекори имаше собран, речиси смрзнат поглед, студен како оние погани, несити острици на бичкијата. Имаше бавни чкрткави движења.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И сите си знаат, па се подготвени, освен мене: шнајдерот излезе со „Калашников“, го исправи и испрати три-четири рафали во небото.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Па ќе се исправи и ќе ги затне ушите со два врста.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Војникот се исправи и ме погледнува. Одвај го познав. Секулета Дамјановски. Се враќа на отпуска.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кучињата се исправија и тргнаа кон селото како и секогаш - две со стадото, едно, со железен браник околу вратот, по нив.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Стојан се исправи и застанува крај огнот. Повисок е отколку кога чекори.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Удрив по мускулите на коњот. Наеднаш тој пак се исправи и фркна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Братучед ми Мурад трчајќи доаѓаше по патот. – Не се грижам за тебе, – викаше тој. – Мораме да го фатиме коњот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се сретнаа недалеку од наредените црвени автобуси опседнати од шаренолика толпа и застанаа еден наспроти друг, со испитувачки погледи и затворени секој во себе. „Па здраво“, зачекори кон него Отец Симеон, гаменски исправен и со забуцани раце во длабоките џебови.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Камилски мигум се исправи и појде уплашено кон прозорецот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Жената се исправи и ги испрати стражарите со „Да ви ја..л мајката ваша, копилиња низаедни!“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Најголемата секција од Одделот за документација, далеку поголема од оваа во која работеше Винсгон, се состоеше од луѓе чија задача беше само да ги пронаоѓаат и да ги собираат сите примероци книги, весници и други документи што беа исправени и што требаше да бидат уништени.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Девојката се исправи и извади едно ѕвонче од косата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но потоа пак се исправи и видов како од под подгореното лице му избива бледило.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Не сакаше да се исправи; сепак се исправи и седна.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Оганот, распален, плапоти; борина — куп под огништето; светелникот веќе го исправиле и куќата ласнала.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се качи на самарот, се исправи и, држејќи се во левата рака за ногата на Ристета, со десната го зеде секирчето и замавна по ортомчето.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Една пиперка го олути. Се наведна и се напи водичка. Потоа се исправи и ја избриша устата.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Малиот му го бутка со нога. Курта ги зема очилата, му помага на Кртот да се исправи и му ги стави назад.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Бараме да биде јавно и отворено!
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Одеднаш ветерот дувна посилно, го отвори капакот од прозорецот, го тресна од ѕидот, и ветерот, влегувајќи во одајата, крена прав од огништето, го разбушави пламенот од борината, го остави малку да се исправи и потем надојде посилен и го угасна.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ќе се наведнеш, ќе се исправиш и веќе војникот го нема.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се исправи и во мигот кога почна да се крсти, сите опули, занемени и скаменети се заковаа во него.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се исправи и рече: - Повикај ми го командантот на милицијата. - Имате врска, генерале.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Кога во ровот завладеа црнина - таа се осмели да се исправи и виде како од своите дувла излегуваа момчињата и девојките и опиени од свежиот воздух легнуваа на земјата изорана од гранати.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Малендавиот пламен ги зафати и потфати, ги подбра, ги оближа, се разниша над нив, посина и кога се чинеше дека ќе згасне, наеднаш се исправи и ја осветли земјанката. Никој не се помрдна.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Наведнувајќи се, честопати и ќе офнеше, а потоа ќе се исправеше и со рацете ќе се фатеше за половината.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)