испрати (гл.) - свој (прид.)

И така, со најубави желби и полна готовност да му помогне, старецот го испрати својот долгогодишен слуга, а Петко го напушти овој свој дом не без тага на душата и болно чувство што ќе се оддели од својот питачки стап, но сепак задоволен од тоа, дека ќе може подоцна, како поп да му отслужи и литургија на неговиот свети Илија, како што му собираше осумнаесет години разни подароци од селата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Битолскиот Грчки владика Партение беше начул за скарувањето Максимово со битолските и прилепските првенци, како и околу што било скарувањето, па скротил план како да го добие Максима за себе за од него да добие согаласност тој да ги освети општината и училиштето и така да ги направи грчки, па почна во Потковицата да испраќа свои луѓе, некои битолски трговци гркомани.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во својата телграма до Форин Офис тој ќе истакне: “Тито ја испрати својата политичка деска рака Кардељ да го претставува АВНОЈ на Второто собрание во Скопје“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Поради тоа британскиот премиер Винстон Черчил побарал од Министерството за надворешни работи да се направи комплетен извештај за Македонија, а од СОЕ побарал да испрати свои членови и на самото место да се запознаат со ситуацијата во Македонија.82 Несомнено дека причината поради која Черчил толку многу се заинтересирал за она што се случува во Македонија лежела пред сé во можноста македонското прашање да му ги поремети неговите дотогашни планови за повоеното уредување на Балканот.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Тие велеа: „Ние не сакаме ни една држава да војува за нас: тие можат просто да ги испратат своите флоти во Солун и да ја принудат Турција да ни даде реформи.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Не знаеше зошто Полицијата на мислите би избрала да ги испраќа своите пораки на таков начин, но можеби тие имаат свои причини.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тогаш им зборуваше за она момче кое загина во Сплит и од нив бараше повеќе да не ги испраќаат своите деца таму да гинат за нечии други интереси, во некои краишта што веќе не беа нивни, туку туѓи.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Цел на Комитетот беше - пишува в. „Емброс“ од 25 април (8 мај) 1903 година - да создаде во Солун, преку анархистички потреси, такви заплети, несигурност и ненормална ситуација, што големите сили да бидат принудени да ја испратат својата флота и да го преземат градот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Гемиџиите биле решени да трпат и да одбегнуваат секаков инцидент кој би можел да биде причина за провалување на нивната динамитна акција, додека Гарванов, пак од повеќе причини, а најмногу плашејќи се за својот живот, не се решил да ги испрати своите “терористи“ против нив76.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Дедо Димо го јавна коњот и замина в село да го испрати својот пријател, својот драг планински сосед, до неговата вечна куќа, на малите, мирни гробишта над селото.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Истиот тој татко, јас сум сведок на тоа, кој ниту еднаш не ја посети Лена во породилиштето кога Стефан се роди, додека на другите родилки мажите, тукуречи, им спиеја под прозорците на породилното одделение, згора, значи, на тоа, го испрати својот шофер да ги земе од болница.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
На крајот ѝ испраќа искрени поздрави и ја моли да му испрати своја фотографија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Сметал дека би било добро да се воспостави контакт со него и покрај фактот што Михајлов би можел да „игра двојна улога“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Агентот верувал дека добиената информација била вистината и дека би требало да се земе предвид неговиот предлог да испрати свој претставник во Лондон.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во таа новонастаната ситуација, политичките стратези во Британската разузнавачка служба сфатиле дека тоа е погоден момент да испратат свои мисии на територијата на Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
БРИТАНСКИТЕ ВОЕНИ МИСИИ ВО МАКЕДОНИЈА ВО ТЕКОТ НА ВТОРАТА СВЕТСКА ВОЈНА
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тој ја беше засакал оваа книга и испрати своја лична препорака до својот издавач Грасе.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Можеби некоја од оние поетеси кои со голема почит му ги испраќале, а можеби и уште му ги испраќаат своите тетратки со стихови, надевајќи се дека нема да ги одмине неговото внимание.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)