истави (гл.) - око (имн.)

Им се кара тивко касиерот и самиот счудоневиден, не истава очи од трубачот...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но кога ќе ги иставеше очите од книгата, кога ќе погледнеше кон прозорецот, кога ќе го видеше разбеснетото езеро како рика и како ветриште го нишаа и го корнеа прозорецот, повторно го обземаше страв од смртта.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
А и тој сам не можеше да ги истави очите од неа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)