каже (гл.) - нешто (зам.)

Одговор не напиша, ами порача: — Нека дојде во четврток, ќе му кажа нешчо!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Мече го изгледа зачудено и застана. – Каде ќе одиме? – Не прашај, туку брзај – нетрпеливо го потргна за рака Беличот. – Ќе ти кажам нешто.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
- Стани, ќе ти кажам нешто.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
— Кажи нешто, вели Жења, зар толку немаш душа?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Немаш човек да ти каже нешто и стравот уште повеќе те совладува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми е страв да не кажам нешто што не треба, да се испуштам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога ќе каже нешто добро, скока и се радува.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Седни, сега Пелагија ќе донесе слатко и ладна вода, седни да си поприкажиме јас и ти за да можат и тие две сестри да си кажат нешто насамо!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
- Тоа е просто, да не речам простачко, - го замолче Геро, не гледајќи повеќе во Евда колку во Ане. - Кажи нешто друго.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Кажи: имаш потреба да се скриеш од сѐ и од секого, ништо и никој да не те гледа, така ќе ти биде полесно да излезеш на крај конечно на крај на светот но барем кажи: тогаш сфаќам дека се претворам во некого друг налик на говорна фигура, и се гледам со очите на другиот и не сум сама, не сум јас ... кажи - очите на јазикот дебнат саноќ, дебнат везден јазикот е видовит гата, прорекува и се провлекува отаде времето кога му се испушта да каже нешто што не треба кажи: јазикот не е само јазик!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Кога ги остави работите со кои беше накитен, им рече на децата да се тргнат. – Ќе ви кажам нешто, - присторе.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тој се мачи да им каже нешто, го знам каков живец е човекот, косата му се костреши, ко запци од гребни му се костреши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некое ќе потклоцне во сонот, некое ќе каже нешто нејасно, јас ќе го прашам што сака, а тоа пак ќе каже нешто, ама сега уште понејасно од првото кажување.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некој ќе се обиде да каже нешто и малку од јадењето ќе му испадне од устата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се враќам и чекам дали ќе се накрене Здравко, дали ќе каже нешто благата вода. Ништо.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)