каже (гл.) - тоа (зам.)

Нешто го тераше да му го каже тоа и в очи, но пак се задржуваше.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Татко се сепна што ѝ го кажа тоа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Го убија стрика Анѓела, на правдина, се провикнува наеднаш и наеднаш замолчува, ги гледа луѓето измрзнати, лути и завеани, и сам изѕемнат, лут и сиот завеан со снег и се двоуми дали да продолжи да зборува и да им го каже тоа што го има на душата, што му е, што му тежи на срцето.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Ах малиот лош Патрик - изустив јас но веднаш се покајав што го кажав тоа затоа што на зборот ЛОШ Госпоѓа Изабел непријатно ме погледна.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
На друг човек не би му дал, но тој не е човек, му го кажав тоа“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Така се дури не го нашле самоубиен еден од тие негови борци, некој, што не можел да измолчи за сето тоа, па макар го кажал тоа и во своето претсмртно писмо, кое почнувало со она доста карактеристичното: „За ова ли се боревме...“ во бавчата, до џамијата, крај турските ќиури, со пушката, чиј што чкрапец морал да го врзе со сиџимче за палецот од ногата и дури така да повлече, бидејќи немал прирака ништо друго, освен тој долг бугарски карабин, во дрвото на чиј кундак пред тоа имаше уште една нова решка крај седумте стари.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Неправедно и претерано строго е да се каже тоа за Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И како што сум се наведнала еднаш така, од многу тежина беше сум... како да го кажам тоа, устата ќе ми се пострупи ако кажам...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во просторот помеѓу куќите и рекичката што брзала ослободена од мраз и со поинаква боја заради надојдената снеговица, гласот како да не значел ништо зашто сѐ што ќе се кажело тоа истото веќе некој го мислел, не еден туку повеќето, ако не и сите околу запрегите. Во такви часови и тагата онемувала.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Тој ви го кажал тоа и ви оставил пари. Капар, нели?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Навистина, ние испративме човек од Кукулино да ви го каже тоа, со благородна надеж на разжабените усни рекол Каменчо Скитник; не можело да се разбере зошто никој не го поканува да ја земе гајдата и да им ги донесе сите птици на дланка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- По домаќиниве ќе плиснеме само вода за среќен пат. Никој, разбирате, солза да не пушти.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Како? му се стори на момчето дека не разбира. - Ние? Не. Кој ти кажа тоа? - Кое? За кралчето и за порезот ли? се замисли воденичарот. - Тоа син ми Божин. Не ве мириса.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Андон замолчи за миг, премислувајќи нешто, потоа причека да замине келнерот кој во меѓувреме им го донесе виното, и во шепот, како за себе, продолжи: „Да, јас тоа го знаев, но ме изненади неговата смелост тој, нејзиниот маж, нашиот Стево, да ми го каже тоа.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Не“, рече конечно. „Добро е што ми го кажавте тоа“, рече О'Брајан.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но, каква полза ако го каже тоа ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Немаше потреба да му го каже тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Страшното во ова, помисли Винстон, страшното во сево ова е што О'Брајан, откако ќе го каже тоа и ќе верува во него.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Знаеш, реков, не знаејќи како да го кажам тоа што сакав да го кажам, знаеш, реков, оној што сака да пишува гледа што гледа околу себе, го има предвид и она што некои други го рекле за истата работа, ама сепак мора да се осами и само во своите мисли да гледа.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
А? Мислиш дека овде е местото да се каже тоа?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Мигот како мала, скротена, интимна вечност на двајца трајно вљубени еден во друг, но без да си го кажат тоа, никогаш, еден на друг.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сигурно ги истенчил усните, ги набрал веѓите, премолчил пред оној кој му го кажал тоа, решил во себе: - Ќе ми платиш! ***
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ќе го оставам светлото запалено и можеби една врнежлива ноќ ќе навратиш до мојот топол дом.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Да се видиме и да си го кажеме тоа што ни е во срцето, да го кажеме додека не е касно!
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
И тој сака да знам дека ме сака, а да не ми го каже тоа направо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„А што е тоа ревитализација?“ „Како да ви го кажам тоа?
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Захаријадис, се чинеше, го дочека денот, овој критички ден, за да го каже тоа, што во него одамна беше созреано, што тлеејќи, се собираше и навираше.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Еден ден чичко ми му го кажа тоа на татко ми, но во вид на клевета, а татко ми рече: И ти и Љубица играјте и танцувајте, но да бидете пристојни, со секого кој ќе ве покани, макар и Циган да е, но за време на играњето никако не треба да се зборува, да бидете сериозни.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Помина една недела откако му го кажав тоа.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)