клокоти (гл.) - во (предл.)

- Малкуте живот што му остана - истече заедно со крвта што клокотеше во неговите гради и со недоречената мисла. Имаше широка пробојна рана.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И при пиењето водата сѐ ѝ клокотеше во грлото.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)