ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Се колнам во ѕвездите кои веќе отпатуваа некаде дека копнеев мојата душа да ме придружува на сите кораби и галии и по сите мориња по кои пловев, но, дури сега сфатив дека мојата душа се пресоздала во сенка, а сенката веќе ја - нема.

„Жими мајка...“ „За еден нокот не се колни во мајка“, му реков.“

„Велиш, четири месеци?“ го прашав со недоверба. „Да не си претерал - четири месеци?“

Интересно: модринката се искачуваше колку што нокотот растеше. Најнакрај имав сосем нов нокот.“

- Ами ако е така, синко, тогаш молете ги Болгарите. И тие се колнат во Кирила и Методија...

Веќе го снема стројот, строевиот чекор, долгото трчање по макадамот покрај морето и трчањето пругоре сѐ до кралската палата, немаше марширање и со песна, на морнарите не им ја земавме лединката, и под разгранетата врба не стоевме во строј и не се колневме во генералот Маркос.

По толку години, секако предолго време и за најсвет живот, кираџиите и дрварите се колнеле во очите и во децата дека ги сретнале во дождливите есенски наквечерини, тројца, костур зад костур со долга брада, нечудни очајници и голтари до кожа.

Тројцата останале во сеќавањето на луѓето и во ноќните прикаски како набожни проказници од нова балканска Библија.

Патрокле се колне во светците и господа - пари повеќе нема и попусто е тоа мачење.

Нервозно и скинато расправав и забележувајќи млака иронија во насмевките на пријателите, се каев и ја колнев во себе својата неуверливост.

- Те молам! Само да не се колнеш во љубовта.

Но, мораш да признаеш, некои ти беа само бројки, а јас, ти се колнам во бога и во сѐ што ми е најмило на овој свет, погрешив само еднаш.

- „Ве молам“- рече. - „Се колнам во мајка ми дека дојдов само да телефонирам.“

Вториот бил помалку јасен и Херкулина била предупредена и опомената дека следниот пат ќе биде подложена на детална истрага.

Тогаш спогодбата важи, нели? – Важи. Се колнам во името на господа Исуса Христа.

Потоа со раката опиша широк круг и си ја симна шапката...

Нека не сме веќе браќа - близнаци и нека не ни е името Мануш и Јанкуло ако уште еднаш навиваме за тебе и ако ти ги влечкаме на секаде молерските канти, наслути тој дека се колнат во себе кога навредено му свртеа грб потпирајќи се еден на друг во чекорењето.

Ноќта, кога се колнеа во љубовта што го потврди непишаното правило дека таа може да се роди и на прв поглед, Авни ја преточуваше нејзината долга коса низ прстите велејќи ѝ дека тоа го потсетува на заграбите трева во ливадите на Орлик, кога како дете ги пасел говедата. Ѝ велеше дека нејзината коса го потсетува на мирисот на тревата, на питомото и дивото што извирало од нејзините жилки, претворајќи се во жештина што треба да се истури и дека тој ја чувствува таа потреба затоа што топлите, танки прстиња на Сања, веќе се шетаа по брановите на неговата црна коса, по тилот, и продолжуваа по вратот, по рамената и надолу по грбот, слегувајќи како повев на јужен ветар на страните од бутовите во кои Авни ја нафрли сета своја машкост вовлечена меѓу широко раширените нозе на девојчето.

И тогаш стравот се колне во мене и проколнува, стравот кој се беше изгубил во ехото на далгите кои испливуваа пред нас.

А кога човекот се колне во најмилото, во очите и „госпо да не стори аир“, ќе му веруваат, но по обичајот му ја даваат половината цена. Ништо затоа.

А Митра туку колне во себе и си вели во умот: „Не лежи, ѓаволе!

Тој побара три цени, та овие веќе му дадоа една и пол, но Петруш и понатака се колне во денешна света Петка, утрешна света сабота, други денешна света недела и сите годишни светци, си ја пцуе по десетти или стоти пат мајката оти не сака од нив да печали, и исчепкува уште една четвртинка од вредноста, убедувајќи ги своите пријатели дека им ја дава стоката „под зијан, само и само да не ги пушти на друго место, да им услужи, и да не речат прилепчани оти на Петруша му избегале муштериите и отишле на готов пазар кај комшијата Плашета.

Јашмакот се колнеше во чеканот и калапите што го хранат; Милан куманџијата — во дувалото што го дува огнот за да се стопи среброто со кое ги посребрува павтите и скопците; Рампо чешларот — во биволските рогови од кои ги прави чешлите; Желче — во сите свои деца, макар да ја немаше уште видено мајка им; Даме кожуварот — во сите јагниња и брави, од чии кожи ги правеше кожувите, а Мамуд ковачот — во чеканот и наковалната, на кои ги шерпаше клинците и плочите за свадбарските коњи и магариња.

Еве, јас ви се колнам во својата вера, во својата чест и закон дека влакно од главите нема да ви падне.

А за работна – веќе сите се колнеа во Сирмевите деца.

Ние сѐ уште се колневме во Тито и во Сталин макар што насекаде ечеше дека меѓу нив е готово.

Одаите се колнат во клучарот стар и спор Немаат тие доверба во оние однадвор!

Повеќе им личеше да викаат жими сенката отколку да се колнат во нешто друго, зашто сенката им беше најблиска.

Тоа Бошко Манев го исплаши уште повеќе, та почна да му се моли на Дика и да го колне во сѐ живо и мртво да му помогне некако, па нека сака што ќе сака.

А потоа, големите слики на истиот тој крал што се продаваа по книжарите, со слични но и со поуверливи пораки, беа многу поефтини.

Дојденците Срби во Македонија, кои се колнеа во својот крал славејќи ја долговечноста и неограниченоста на неговата моќ, ги имаше многу малку.

Се обидував да најдам поширока смисла, на речиси светата тишина која ги поврзуваше моите родители, во времињата кога идеолозите го заробуваа боg, кога националистите најмногу се колнеа во него, во напорот да си го зачуваат јазикот на тишината во комуницирањето со него!

И кога ќе протече лошото и Ѓорѓи твој ќе се врати жив - здрав, јас, на, жими Крстот и Богородица, се колнам во Бога и во дечките мои, сѐ на број ќе вратам.

МАТЕЈ: Кога се колнам во неа немој ништо да ми веруваш.

Се колнам во верата, совеста и честа дека ќе работам на ослободувањето на духот со сите мои сили и средства и дека никогаш нема да ги предадам тајните на револуционерното дело, а ако тоа го сторам, да бидам убиен со овој револвер или со оваа кама што ги бацувам.

Се колнам во верата, совеста и честа дека ќе работам на ослободувањето на духот со сите свои сили и средства и дека никогаш нема да ги предадам тајните на револуционерното дело, а во случај тоа да го сторам да бидам убиен со овој револвер или со оваа кама што ги бацувам.

Не само што се обогатив тргувајќи низ оваа земја, туку јас, се колнам во очите, и ја засакав како ниедна друга.”