крие (гл.) - од (предл.)

Љупчо како нешто да криеше од нас. На одморите одвај прозборуваше по некој збор.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Зошто давате леб, месо, зошто криете од потерите? Ете што криви вие.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ја закачи на еден клин зад вратата и излезе пред колибата, провирајќи се меѓу стеблата на буките, како да се крие од некого.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Старецот жалосно ја наведна главата; додека со прсти ги размачкуваше капките по подот, чудно шмркаше и ги криеше од мене очите.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Сувите лисја се тркалаа по калдрмата и се стеснуваа до некој ѕид како да се криеја од подгрбавените минувачи.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Бев сигурен: сонцето виси на синџир и ноќе се крие од страв пред џиновски лилјаци.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
И појдовме. Час по џадето, час скраја од џадето, меѓу грмушките, по врбјакот и се криеме од луѓето...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Се загледав внимателно во лицето од татко ми и не знам зошто ми се стори дека во него има некои измени, дека крие од мене нешто.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Иако и самиот со десетина рани на своето жилаво месо, Парамон се извлекол да се крие од планина на планина и да остава зад себе запалени сараи и заклани туѓинци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ослепен, крвав, без една рака или нога, го наденале на кол под скопскиот мост да го слуша плачот на Вардар.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не може исто, да се претпостави дека тие се преплашија од пријава во полиција; зашто, што може полицијата овде да стори?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Неволно заклучувам дека тие имаат некаква тајна непозната за смртните што тие внимателно ја кријат од секој смртник.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Криевте од мене, но јас, иако бев малечка, сфаќав дека нешто се случува: чудно ми беше сето она што го правевте; но како што растев, сѐ појасно ми стануваше тоа; не можеше да ми избледи и да ми исчезне она што ѝ го правеше на мајка ми: ја тераше да носи појас на мевот; ја тераше одвреме-навреме тој појас да го зголемува, да му приклава дипли со памук и крпи, да го заоблува мевот што поприродно да изгледа; ја предупредуваше да се пази од луѓето и од нас децата, но кутрата мајка не можеше да се допази, да се дочува: кога тоа го забележав една вечер, не ме фаќаше повеќе сон; се преправав дека спијам, а гледав како таа скришум го вадеше појасот и на месечевата светлина дошиваше уште дипли.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Не се крие од страв, велеа, туку од срам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Други пак ќе речеа дека војводата е жив и дека некаде се крие. Не се крие од страв, туку од срам. Сите поразени се срамат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Види, бре! Јас тоа не го знам! Сите нешто криете од мене! - одвај проговори.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, луѓето веќе престанаа да се вртат околу градилиштето, зашто смешната шапка од магла сосема нѐ криеше од нивните погледи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Една вечер нè собраа во подножјето на градбата и ни се обрати инженерот Ајфел.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Овие разговори секогаш се криеја од нас децата, а сега тие ни се откриваат од овој покер на животот на постарите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ама и тие не спијат - се кријат од неа.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Нè обзеде силна, нескротлива тага која на сите начини ја криевме од Мајка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Го владееја, а го криеја од нас... ***
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Зениците ќе ги кријам од сонцето или, сеедно, од ѕвездите, додека рацете ќе ми висат како мртви крилја и ќе треперат.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- Отсега нема што да криеме од тебе, Трајче - рече командирот Планински.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Сега, Трајче, нема што да криеме од тебе. Знаеш дека сме партизани.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
И почна уште повеќе да се крие од децата, од нивните задевања додека еден ден не го најде дедо Геро и неговите двајца комити.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Им го криеше од погледот еден рид.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Едно време почна да се крие од децата во плевната, за да не го мајтапат.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Вашата организација СНОФ е растурена, вели, само ние криеме од Германците.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Градската ластовица и селската ластовица Не се исти ластовици: Градската е недоверчива = селската е понаивна се буди доцна = се буди пред зори не е плашлива = е плашлива не лета брзо = брзо лета повеќе лебди = повеќе лета ги љуби височините = ја сака земјата но никогаш не ја допира лета тихо и еднолично = со занес лета и палаво се крие од дождови = љуби дождови лови пеперуги = лови цветови не кружи = упорно кружи Не е Изида = Е Изида, тагува над Озирис сè до изгревот на сонцето не кружи = Упорно кружи.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
И тоа што се кријам од неа и не сакам да ја видам не значи дека јас неа ја мразам 100 посто.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Мајка ми ме погледна изненадено и се насмевна: - А, за тоа не ми кажуваш, мангуп еден, криеш од мене, а?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ми се пристори дека не само што е многу изморена, туку и дека нешто лошо ѝ се случило, ама крие од нас.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)