купи (гл.) - џигер (имн.)

- На касап бев, пријателе - му одговорил чорбаџијата - и си купив едно јагне за вечер, да запокладиме, а пак на сиромајиов му купив џигер, за и тој да запоклади со децата, за да речи од мене бериќетверс'н.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
А, што велиш, бре пријателе, не је вака као што велам јас?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Слушајќи тие зборои од чорбаџијата, што му се валел на свето дека му купил џигер, умирал од страм, арно ама беше се ватил на орото и не можел да се пушти.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ама не је вака, домаќине, као што му велам на чоеков?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Остај, остај, не земај го џигеро - му рекла чорбаџијицата на сиромајио - ја земи го еден час кошево со ѓубрето да го исфрлиш на буниште, да после земи си го џигеро.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ако стори братов еден измет денеска, ќе земат еден џигер, а пак утре ќе стори на друго место и тамо ќе земи чкембе, демек олур, на треќо место црева, и коа гледаш, ќе си омрсит децата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Многу арно си сторил, чорбаџи, што си му купил џигер, чунки Госпо знаи дали се омрсил откоа се родил тој сиромав.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Во старо време имало адет во едно царство, откоа ќе остареел чоек многу и не ќе можел веќе да работи, да го однесат на една планина за тамо да умри од глад.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)