лиже (гл.) - од (предл.)

Реката што слегува од планината, врви кај патот, се лиже од неговите ѕидани потпори, а потоа под селото, го напушта и оди слободно низ полето, се витка како јагула и се пика во езерото.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Од цел свет овдека била солта, викам, затоа сме немале сол, викам, и лижам од солта и плукам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Си црпат на деланчиња, си лижат од дланките. Небаре јагниња да лижат крма.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Штом ја отвори вратата од кошарата, говедата едно преку друго истрчаа надвор, па нестрпливи да стигнат до поилото и да ја изгаснат жедта, лижеа од снегот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)