лула (гл.) - тенок (прид.)

Арсо го заковува погледот во една точка, таму над главите на луѓето каде (тој добро забележува) се лула тенка пајажина, останата нефатена од метлата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)