мавта (гл.) - ја (зам.)

Чичкото шофер се насмевна широко, ја симна шоферската капа од главата, се разлади малку по лицето, мавтајќи ја капата лево-десно и пак си ја качи.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
А, Рада, веќе беше „тргнала“ со полн паричник кон сплаварот, кој мавтајќи ја повикуваше низ одвај проѕирната магла.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)