маскира (гл.) - во (предл.)

“Тој е поет”, шепотат слушателите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Прашуваш ли за Август Рицман? Беше небричен костур маскиран во жив човек.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Но, тој само се маскира во поет!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Уште повеќе, маскиран во комерцијална и тривијална литература, овој писателски анахронизам, во најново време, нападно се рекламира на европската литерарна сцена.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ганка се мажеше за човек со занает и - со дуќан, за кројачот Арсо, толку невозможно ситен што мене ми изгледаше дека е дете циркуски маскирано во човече.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Притоа внимателно ни го свртува погледот кон необичната литерарна жилавост на застарената реалистичка постапка која го пронашла своето секундарно прибежиште во заостанатите културни зони и национално- литературни провинции.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)