Едиствен знак дека времето минува беше мрежата дамки од сенките на лисјата надвор во дворот, што се нишаше под нозете како на бродски под.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
А тогаш од водата некаков рибар што минал беше го спасил со сила.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)