мисли (гл.) - да (сврз.)

Но нешто ќе се случи, жално коментираше Чанга и мислеше да го остави читањето, меѓутоа, судбината на козлето силно го копкаше.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
- Ама, Хана, не се возбудувај, те молам, јас навистина не мислам да те вознемирувам, па ова е само детска игра, мантика, еден вид социјална забава.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Кога мислиш да се требе в град? — Кознаје, лебами, баеги време како се вртка одаваде река, та за одење кој ќе ти каже.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Мислев да напишам некој есеј, Дали Киклопите намигнувале и како, кој ќе ни донесе пари и овозможи да одиме во Мајка ми Пич?“
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
А кога ги спушти ногалките на чардакот, проговори како човек на земја: колку мисли да остане?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
На Стрела, која лежеше скраја, до неговото легло, ѝ даде мало парче сланина, колку да ја расположи, зашто со неа мислеше да излезе надвор, да појде до плевната.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Реков бре, брате, ќе се подрасправи додека каснеме и дојде за излегување, а тоа и не мисли да престане. Си нареди цела педа.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Не сум мислел да го делам!... Зошто ќе речеш?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Со право, ако навистина мислат да направат така.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Зашто ништо не се спечали со земјата што се доби со исушувањето на мртвиците и блатата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Никој не мислиме да одиме в град, вели Лазор Перноски.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Си мислиме да не доаѓа некој од сигурими. Навика.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
А он па, библиотекар допрва мисли да станува..
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Во почетокот на нивната пропаганда Србите и не мислеа да ги прават Македонците Срби; тие сакаа просто да создадат во Македонија редум со бугарските и српски интереси, така што во времето на решавањето на македонското прашање да добијат колку што се може поголем дел од неа.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кого мислат да го излажат тие со статиите во ,Право’ и во другите весници оти Македонците ја сакаат Македонија за Македонците?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
25. Радев со својот “Movement Macedonien” мислеше да ја убеди Европа оти движењето е чисто македонско и нема ништо општо со Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
А такво согласување немаше, зашто Бугарија мислеше да си ја присоедини кон себе цела Македонија сама, без помош на другите соседни и на големите држави.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Турското господство на Балканскиот Полуостров беше историски период кога потчинетите мислат да го зачуваат нивното историско наследство.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Создавањето литературен јазик е духовна потреба кај нас, со која се мисли да им се стави крај на злоупотребите на пропагандите со нашите интереси и со која треба да се создаде свој литературен и научен центар за да се нема нужда од Белград и Софија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кога ќе му дојдеа пријатели дома, ќе им речеше ѓаволесто: „Денеска не мислев да пијам баш - но ќе се кандисам за атерот ваш...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
ИВАН: Прости. Не мислев да те навредам. (Трга накај неа. Очевидно е дека сака да го поправи тоа што го згрешил.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
„И не мислеше да дојш дома, а? Признај Абе сум видел љуѓе ама некој ко тебе да се испајпузи, то нигде го нема!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Ако мислите да почивате, - му довикна на Претседателот низ густиот рој снежинки, што виореа меѓу нивните лица со побелени веѓи, - почивајте откако ќе ја префрлите Големана Пресека. Немојте никако пред тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Волците всушност не ни мислеа да му ја отстапат сета шума на тој единствен вик, а повлекувањето беше само едно нивно сепнување.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Кој мислиш да победи, велам јас, белине или црнине пилишта?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
ПОП ЈАНЧЕ: Народно гајле, Анчо. Ако умре некој- попот треба да му мисли да го закопа.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
АНТИЦА: Премногу. Само... како мислиш да направиш?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
„Каква е таа жена со која тој толку години нема никаков контакт и кај која не мисли да се врати...” му рече таа.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
„Мислеше да ме измамиш“, рече тој. „Тоа ти беше глупаво. Застани поисправено. Погледни ме в лице.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Јас упорно пак навалував: „Ајде, малку, барем пробај, па како мислиш да се подигнеш без јадење“. Не помагаа моите убедувања.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Чорбаџивката Милошка, нунка ѝ на Нешка, дури се најде навредена оти крштеничка ѝ Доста не ѝ кажа што мисли да прави, та заедно да излезеа со модата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Арно ама, есапот на Ѓура не му излезе. Малото Јоше се стори Јованиште, веќе фрли дваесет и две и три години, а за работа ич не мисли да се фаќа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Дедот поп го ислуша коџабашијата и рече дека и тој одамна размислува, а кога, ете сега, тие сами го поткреваат тоа прашање, тој реши веднаш да им ја исполни желбата и да им го покаже својот наследник, на кого мисли да му го остави своето духовно стадо.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Таман и така лебот ми е коа поиспрснат, та јас мисле да заплескам нежоа царевна погача во пепелта, ама лели бркаданик по ти се бендисуа тебе ..., ајде, татко, еве ти го котлето, ќе ти отса брашно, направи ти тури — борави.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Бидејќи пак тој не мислеше да биде кодош на своите мариовки, и тоа Турци да ги продава, тој и не можеше да го дочека Велигден.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
– Јас мислам да се направите дервиши, или калуѓери како ги викате вие, и да ги прошетате тие злогласни села, сетики ќе можете нешто да исчепкате.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
– Нека е на помош света Богородица – благослови калуѓерот и си го затвори тефтерот, па божем некако загрижен за овие добри рисјани што дадоа олку жито за Богородица, запраша: – Е, што мислите да правите ако ве нападнат пак Агарјаните? – и си го кладе тефтерот во торбата со имињата на водачите на бунтот. – Што мислиме, ние рековме, оче.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Побратим ми е, не ми се пушта лесно од рака...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
АРАНЃЕЛ: (На Костадина). А ти, Костадине, колку мислиш да лежиш?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
- Вечер, - рече Коте, - мислам да ги изведам од село. - Умно, - рече Проедросот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Сѐ повеќе и повеќе се вртеа во круг на исто место додека некои не им пријде да им рече дали мислат да ја престојат ноќта.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Праша:- Ами чаре? - И чарето ќе ти кажам, па да знаеш оти си кај пријател. - рече и се сврте кон братучедите:- Кога мислите да си бегате?
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Продолжија. Нигде не ни мислеа да застанат да починат.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Постариот се колеба, гледа во својот колега (што не мисли да се врати), потоа бавно приоѓа.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Кога тој ги праша, тие и не мислеа да кријат.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Што сѐ не мислеше да му нарече од лутина, но кога напладнето го сретна, застана пред него, му се загледа в очи со рацете наопаку, сакаше да му зареди да му вели сѐ што имаше смислено да му рече, ама сите зборови му нагрнаа одеднаш и како ветерот да му ги однесе.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
„Ја гледам, седи на она столче до масата“, ми вели Трајчеица, „седи сета разотворена пред очите на оној мој сомун, а знаеш какви очи тој има, да извиниш; а таа зборува, зборува и не мисли да запре.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А јас си мислев да го закопам на закон.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Што мислите да правите со нас, прашувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Стоп, стоп! – подвика Дедо Мраз кога предните нозе на елените, понесени од залетот, се качија дури по главата на човекот па додаде – Не, не, до колку мислите да ме ожените, Ви се колнам, нема да се согласам оти мојот збор не паѓа во вода, ме разбравте ли?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
„Не мислев да те расплачам, Мими, премногу си чувствителна, ајде, насмевни се!“ се обидуваше да ја смири Влатко, прекорувајќи се дека ја скрши радоста поради доаѓањето на дедо Владимир. Неубава работа... ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Го виде ли и ти бабо во чајот она што го видов јас?“ – мислев да ја прашам.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
А јас баш мислев да те прогласам за ударник.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
„Не будали, ибн Пајко“, му рече тој. „Да не мислиш да откажеш? Ех, анасана, та колај работа за турчењето.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Го праша тогаш Мехмед паша, гледајќи го под око ибн Пајкота: „Ако мислиш да си купиш дете од пазарот за робје, дете да ти слугува и да ти мете низ дуќан, јас дозвола давам. Ти си аза, чело на рисјаните. Само речи.“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Кажи ѝ, мати“, рече со солзи, „кажи ѝ дека никогаш не сум мислел да ја заборавам.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Како мислиш да ја средиш? – се заинтересирав. - Моја работа – се правеше важен тој.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Мораш да ми објасниш, инаку ќе им кажам да знаеш – навалував.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)