Единствено што можете е одненадеж да слушнете, на ист начин како кога имате кивавица, тогаш можете само ненадејно да кивнете.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Ама ако е сам, може е некој чудак, или будала, ама, ме свиѓа, му ја чувствувам хемијата, и оној тик го има само мене кога ќе ме види. Инаку, не трепка со другите.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Единствено што можам е да ги слушам знаците на судбината и да ги користам како добродетел кој никој друг не може да ми го даде.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Во форматот на книгава, најмногу што можам е да ја препишам сцената и да ставам неколку фотографии од него (слики 5–9).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Многу питом народов. Може е од пијачката, ама возот ко да успорува. Изгледа наближува станица.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)