муцка (гл.) - и (сврз.)

А овој - пам по муцка и ќе го ошеврати и него в ендек.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Веднаш под неговиот прозорец, како некоја уште неприбрана, заборавена сенка на таа ноќ, седеше еден голем парталав волк и гласно го голташе крвавиот снег од местото каде што беше синошната борба, само понекогаш покренувајќи си ја својата шилеста муцка и завивајќи безгласно кон полускриената месечина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)