набљудува (гл.) - и (сврз.)

Некој што не се движи, а сака, некој што може да се движи а не сака, некој што заборавил како да го прави тоа, некој што е на друго место, некој што е тука а воопшто не е тука, некој што мисли дека не може, но може ако мисли дека може.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Седеше, бесрамно ја набљудуваше и се восхитуваше на инстинктивното умеење на Вера криејќи се да се открива.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во електронската меморија неколку преувеличени мозочни функции се проектираат од човечкиот череп врз неживи објекти со чија помош тие функции можат да бидат набљудувани и манипулирани.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Го набљудуваше и таткото на неговата сакана, неговиот долг, маркантен нос, неговата нежна руса коса, негуваните долги руси вешто-подвиткани мустаќи и неговите убави, големи, силни раце со кои вешто и брзо го заврши писмото ставајќи точка на крајот со едно театрално движење.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Инаку таа сѐ уште беше заробеник на болката зашто таа беше таму како некој чувар кој постојано набљудува и демне.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Можам ли да кажам, набљудувајќи и испитувајќи, дали некој е во длабока медитација, длабок транс, под хипноза, се преправа дека е парализиран, навистина парализиран, целиот смрзнат од страв, или всушност може да се движи, но не смее и не го прави тоа?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Јас те набљудувам и набљудувајќи те правам своја...“
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)