надева (гл.) - дека (сврз.)

Се надеваше дека извесно време во текот на ручекот ќе биде оставен сам но лошата среќа го натера имбецилниот Парсонс да се плесне покрај него, ширејќи мирис на пот и речиси исчезна слабиот мирис на јанијата дрдорејќи без прекин за подготовките околу Неделата на омразата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се надеваше дека ќе се одбрани од ваквите самоубиствени импулси со отворањето на дневникот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Ова е кацеларијата на другарот директор - ме сепнува гласот на човекот што ме спроведува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се надевам дека по десет години, без многу мистифицирање, ќе можам да го правам она што најдобро го знам.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
-Сигурно се надева дека тоа е доволно за да се здобие со нејзината наклонетост.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа самоутешно, како тоа да беше моја грижа, поверував дека тој е единствениот човек на кого што овде, во оваа осама во којашто судбината ме има оставено, можам да се надевам дека ќе се снајде.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И Татко имаше различно чувство од својот пријател, кое не можеше лесно да се искаже, но тоа беше скриено во длабоката смисла и радоста од малечките приватни победи на поразените, над лажните победници, тоа беше и вистинската или лажната победа над секој османизам кој беше преживеал векови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
„ Може да се претпостави дека неговата книга е еден начин да се избегне тоа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тој одеше на риболов и се враќаше од него, броејќи ги часовите до сонот: се надеваше дека сонот ќе му ја открие со тајни знаци неговата иднина и болката ќе му ја направи потапа: ако е Атиџе болна, колку е болна; ако пак е здрава, кога ќе ја види?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Всушност тој се надеваше дека преку детската уметност ќе успее да се растерети од „световно” приземнетата софистицираност на своите творби, со цел да обелодени еден универзален визуелен јазик.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Да се надеваме дека набргу ќе имаме многу согледувања.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Но овој ѓавол како да сакаше да се ослободи од сѐ што е темно на него и во него, како да сакаше да ги совлада сите идни искушенија со нова, никогаш порано недоживеана чистота на душата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Или барем човек треба да верува и да се надева дека го има.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Сега, атентаторе мој, се надевам дека си ги изгонил од себе злите духови.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Бидејќи Кларк бил повреден и му била потребна медицинска помош својата мисија Perseverance ја препуштил на поручникот Мекдоналд, а тој продолжил со мисијата на Џорџ Квајн која требало да замени за Македонија каде се надевале дека ќе може да биде илегално префрлен до Скопје каде што би можел да добие потребна медицинска помош.112 ____________________
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Да се надеваме дека не!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
40. „Се надевам дека ќе бидам тука тоа да го видам. Да го брцнам марамчето во крвта.“
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Речиси во сите фази на напредувањето на Али Фетхи, подоцна наречен Окјар (стреловита мисла), од страна на Мустафа Кемал Ататурк, во знак на неговите реформи, баба се надеваше дека еден од синовите ќе биде прифатен од нејзиниот полубрат на висока позиција, па потоа и сето семејство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сепак, модернистите исто така се надеваат дека нивните нови теории, да го цитираме Хјум, “нема да бидат инфериорни во поглед на извесноста и ќе бидат многу посупериорни во поглед на корисноста од кое и да е друго човечко сфаќање”.8
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Така тие се надеваат дека нивните особени дарби и способности можат да станат значајни за таа борба.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Разделувањето со децата трае долго, најпрво Пелагија ги гушка и рони солзи, по неа Чана ги стиска во својата голема прегратка, мајката Роса како да испраќаше од своите ќерки и липтежот не можеше збор да изусти, потоа другите се туркаа, сакаа макар да ги допрат и така преку тие допири чиниш се надеваат дека и тие ќе стигнат до својот корен, до некој свој предок, роднина.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Се надевам дека и вашата ценета сопруга го мисли истото?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Со различни параметри на допирот се иницира, обликува, програмира и преобликува симулираниот пат на примателот низ инсталациите, градени врз основа на технологиите на виртуелната реалност.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
„Се надевав дека ќе ми се укаже можност да поразговарам со вас“, рече тој.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ме чекаше малку напор со испитната сесија, но се надевав дека ќе успеам сите работи да ги средам на време и се молев на Господ да биде со мене кога ми е најпотребен.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
И не оди народот кај власта, ами тука, тука во црквата доаѓа и се молат луѓето, та се надеваат дека ќе бидат услишени молитвите топли, тагите потајни, болките големи и присакувањата мали...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се надевам дека театарот знае колку треба да се инати за да не си наштети на растот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Се надевав дека Луис е вистинско месо, доволно глупаво да посегне по мојата торба и да го повлече мојот закочен прст на чкрапалото, но тоа не се случи. 90 Margina #19-20 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
„Се надевам дека може да се каже дека и вие ќе ѝ припаднете на таа монастирлитска светла линија на верата”, му рече со спокоен глас претседателот на синагогалниот одбор, кога младиот Елеазар бен Цви беше поставен за рабин.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Се надевам дека е прекрасен.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Да се надеваме дека нема така да биде.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се надевам дека ќе бидам овде.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
А, пак, за овој случај нашиот храбар соговорник има поднесено уште една (четврта) тужба, по којашто во моментов е во тек граѓанска (парнична) постапка, и за која искрено се надеваме дека ќе заврши во негова полза.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Се надеваме дека сосема бргу ќе видиш во што е работата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Мила Томаица, се надевам дека си добро и истото и ти го пожелувам.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Веќе не можеме да бидеме наивни и да се надеваме дека граѓанските партии кои се органски врзани со крупниот капитал ќе бидат застапник на ниските слоеви.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Со најновиот позитивен развој на настаните, Јакшиќ се надева дека сега ќе се повтори граѓанската постапка 11 и дека овој пат правичноста конечно ќе победи, а тој ќе биде во состојба да ги подмири долговите кон своите роднини и пријатели кои ги создаде овие години за да го спаси видот на едното око, а и да добие средства за да може да отиде на операција за, со помош на трансплантација на рожница, да го поврати видот на окото и како порано да биде нормално способна личност.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Сепак, кога го споменуваше името на господа, повеќе како да се надеваше дека ќе му биде подарено спокојство отколку што се кае за некаков свој грев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
СТОЈАДИН
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Групата од економисти, биолози, физичари, истражувачи на сметачите и на многу други дисциплини која го формира институтот се надева дека ќе успее да ги разлачи принципите кои лежат во основите на сите такви сложени адаптивни системи.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Не мислам дека е можно да се каже - ајде да си ги земеме назад доларите, да инвестираме во општеството, и да се надеваме дека повеќе нема да мораме да се развиваме технолошки.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
„Овде е заѕидан засекогаш. Се надевам дека желбата ќе ти се исполни.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Така, на триста метри височина, наместо да почнеме да градиме врв, подигнавме нови челични греди, една врз друга, во насока на зенитот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се надевам дека вие и вашето друштво ќе уживате!...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Го познавате ли месје Киро Урдин? Тој е од Скопје! - запрашав, но во себе најмалку се надевав дека токму овој за него нешто ќе знае.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
На стариот Језекил никој не можеше да му ја прости неговата слабост, разбирање за својата немоќ тој не можеше да се надева дека ќе најде во ничии очи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
По ден, тогаш веројатно по последниот јасник во таа илјада осумстотини триесет и петта година, додека светлоста откосо се ближела кон рудината на која стоеле, нејасноста во очите на видовитиот не можела да им стане водач.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се надевам дека ќе нè упати кон чувството на толеранција и разбирање.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Барем, не свесна потреба.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Господи, сине, ние можеме само да се надеваме дека ќе му појде на човекот од рака да го искачи некогаш на тронот она, поубавото, она што секој ден го повторуваат вашите големци.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Слично како слушањето на музиката и гледањето на ликовни уметнички дела, започнува и допирот да се хуманизира со уметноста на виртуелните машини. Janez Strehovec е доцент на Факултетот за општествени науки при Универзитетот во Ljubljana, каде што предава социологија на групната култура. превод: Славица Пешевска. 1 - Philosophien der neuen Technologie, изд. Ars elektronika, Merve, Berlin, 1989, стр. 126. 2 - Digitaler Schein, изд. F.Rotzer, Frankfurt, 1991, стр. 350. 3 - Philosophien der neuen Technologien, стр. 125. 4 - Aisthesis, Wahrnehmung heute (зборник на расправи), Leibzig, 1990, стр. 46. 5 - P. Virilio, „Das irreale Monument”, Berlin, 1992, стр. 43. 46 Margina #15-16 [1995] | okno.mk 6 - F. Popper, Die Kinetische Kunst, Koln, 1975, стр. 29. 7 - G. Deleuze, Podobagibawe, Ljubljana, 1991, стр. 62. 8 - Istoto delo, стр. 64. 9 - Тука е важно Adorno-вото разликување помеѓу општествената техника и естетската техника, којашто не е доследна на господарењето над природата, туку е конститутивен, со содржината интегриран прием, за што пишуваше Heinz Paetzold во Nomarxistische Asthetik II: Adorno-Marcuse, Du:sseldorf, 1974, стр. 46. 10 - Digitaler Schein, ур. F. Rotzer, Frankfurt, 1991, стр. 157, 158. 11 - Stelarc: „Gesteigerte Gebarden/Opsolete Begehren”, каталог Endo und Nano, Linz, 1992, стр. 233. 12 - J. Baudrillard, Trancparens des Bo:sen, Berlin, 1992, стр. 22. 13 - „Out of control”, каталог Ars electronice, Linz, 1991, стр. 15. 14 - Истото дело, на истата страна. 15 - K.Marx, F.Engels: Избрана дела, I. книга, Ljubljana, 1969, стр. 339. 16 - G.W.F.Hegel, Sa:mtliche Werke, 12. I, Stuttgart, 1953, стр. 68. 17 - W.Benjamin, „Umetnicko delo v casu tehnicke reprodukcije”, Misel o sodobni umetnosti, Ljubljana, 1980, стр. 87, 88. Nick White okno.mk | Margina #15-16 [1995] 47 [изјава дадена 1988 од Џерон Ланиер, еден од зачетниците на идејата за ВР: Говорејќи идеалистички, можам да се надевам дека виртуелната реалност ќе пружи искуство со многукратни реалности, инаку искуство кое го отфрлаат многу луѓе од Западната цивилизација.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Имаме разлог да се надеваме дека денес можеме да се задоволиме со овие микролошки перспективи кои би можеле конечно да ги потиснат застрашувачките амбиции на критичкото нивелирање, инаку, издиференцираните слики на светот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
„Се надевам дека и ти ќе просперираш овде“, рече Даниел.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
А што се однесува до анархијата која владее, како што велите, во оваа земја, тоа јасно се гледа и од краткиот напис којшто магазинот Телерама му го посвети минатото лето на Патрик Крисман и што ви го испратив (се надевам дека сте го добиле).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
ФЕЗЛИЕВ: Се надевам дека ќе станеме пријатели?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
„Се надевам дека Боб...“ „Ништо нема да му биде!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И се надеваше дека, еден ден, овој живот, нашиот, мачниот, неизвесниот, ќе се соедини со животот таму и обата живота ќе бидат само еден живот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Се надевам дека и вие лично сте убаво примени од нашите луѓе, господине Беренц”.  „Јас немам лични релации со никого од островот”, се најде затечен командирот.  „Грешите, драг мој Беренц, пропуштате, дозволете тоа да Ви го нагласам како постар.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Но, се надевам дека тоа задоволство ќе ми го пружите во друга прилика.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Партизаните им го одзедоа оружјето на Бугарите за да опремат една нова бригада и се надеваме дека ќе успееме да формираме позиција со оваа и со 10. бригада пред непријателот да стекне поголема предност.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Накусо, јас сум свесна за натрапничавиот карактер на моето барање, но се надевам дека вие ќе го прифатите со порустливост и симпатија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
„Исѝ одос”, ќе се повика на солидарноста во името на Бога, ќе го заколне во споменот на Соломон, во Ерусалимскиот Храм, во Светијата на светиите...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Она што го правиме за телевизиската серија е малку чудно да се пренесе на хартија, но се надевам дека успехот на телевизиската серија ќе ни помогне да направиме нешто повеќе од она што еден нов, непознат стрип би можел да го постигне. ?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Се надеваме дека, посебно во светлината на тематот за Маниризмот, ќе знаете да ги респектирате "намерните внатрешни ин- кохеренции", и воопшто целата игра на манири толку иманентна за самата уметност, меѓу чии ретки претставници на нашава почва е и господинот Вулкански (иако тој не го сака тој квалификатив, "уметник", но во овој контекст на "манирист", ќе се Добро).
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
„Навистина убаво зборувате германски”, не се воздржа Беренц од искрениот комплимент. „Морам да го оправдам моето црковно име.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Си го прибра погледот и на оние двајца им рече: "Се надеваме дека ќе го забележите редот?
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Телевизијата, радиото и пишуваните медиуми даваат с помалку информации за Македонија, бездруго тоа е знак дека борбите престанале... (или речиси)?
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тики (Го загледува ножот со кој се исекол): Се надевам дека си во право и го молам Бога за тоа!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се подготвуваат нови објекти па се надевам дека „бетноците“ пак ќе градат во Пјештани, на Куплени Остров... - вели Полак.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Најпосле, општо се смета дека разговорите вклучуваат двајца или повеќе луѓе кои наизменично земаат збор и кога секој мора да чека прилично долго време за да дојде на ред.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
- Се надевам дека нема да ви биде проблем да останете сами во станот.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
УКИМ = Универзитет „Св. Кирил и Методиј“ УО = Управен одбор УПОЗ = Синдикат на работниците од управата, правосудните органи и здруженијата на граѓани на РМ УРМ = Устав на Република Македонија (Сл. весник на РМ, 52/1991 и Амандманите I-II [1/92], Аман- дман III [31/98], Амандмани IV-XVIII [91/01], Амандман IX [84/03], Амандмани XX-XXX [107/05], Амандман XXXI [3/09]) 317 ФПИОМ = Фонд за пензиско и инвалидско осигурување на Македонија ХОВ = Хартии од вредност ЦК = Центар за култура
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во таа смисла, на крајот од Маргина 36 169 Постмодернистичкото знаење Лиотар се залага на јавноста да ѝ се овозможи „слободен пристап” до податочните банки и се надева дека разни групи би можеле материјалот, згрижен поради униформна контрола, да го употребат за некои други, сосема поинакви цели.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Веле слушаше напрегнато. Тој сѐ се надеваше дека ќе чуе некој макар и најмал одглас, којшто ќе му го стопли срцето, но... вистината беше жестока.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Се надевам дека еден ден ќе ме посетиш и ќе видиш каде моментално живеам.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
- „Се надевам дека овде има телефон“ -рече Марија. - „Секако“ -ѝ рече жената. - „Таму ќе ви покажат“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се надевам дека нема да ме изневери.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Започнувате со слободата на печатот и чекорите против редот: што правите?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И конечно, поенатата: „Ќе го преземам рабинското место на Солун на Лаг Баомер15 во 5683 (1933) година и се надевам дека ќе бидам рабин кој ќе воспостави брак помеѓу Евреите од Истокот и Евреите од Западот, кој ќе ги обедини во единствена нација на Израилот, за благосостојба на нејзиното духовно постоење и напредок, како во егзил така и во земјата Израелска”. 16
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Сега е време да се вежба, и мораме да имаме трпение, да ги негуваме овие насоки на развој, да не се надеваме дека ќе дојдеме до теорија што еднаш за секогаш ќе одговори на прашањата и дека тогаш ќе можеме да ја примениме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Бидејќи тие метафори припаѓаат на различни гледишта, и бидејќи некои од нив меѓусебно се разликуваат, овде ќе презентирам некои размислувања за наративната метафора со кои се надевам дека попрецизно ќе ја определам.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Се надевам дека ќе се поклопат со вашите по разгледувањето на изложбата.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Споменувал и некоја жена меѓу ѕвезди и сини пеперуги.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се надеваа дека и јас ќе се средам на приватен план.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
- Се надевам дека Виктор не е толкав среќник па да очекува истовремено два наследника!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Но, тој, инженерот Ајфел, се надева дека ќе има доброволци кои се готови да продолжат со него. Но, што да продолжат?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И се надевам дека таа не е премногу ниска, оти на твојата голема висина одговараат високи девојки.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Длабоко во срцето се надевам дека Скендерови го најдоа рајот!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Њутн и неговите современици, во осумнаесеттиот век, се надевале дека ќе можат да го претскажат поведението на секој сложен систем со тоа што ќе ги идентификуваат сите делови и ќе ги изучат сите нивни меѓусебни заемодејства.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Гордо отиде оставајќи ги да се надеваат дека сепак ќе легнам. Но не со тебе, не со тебе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Морам тоа да го сторам инаку не ќе можам мирно да размислувам за ништо околу снимањето.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Се надевам дека не станува збор за нешто нечесно“, се осмелив да речам, наведен на таква мисла поради таинствената атмосфера.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се надевам дека не е многу комплициран.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Не го жалеше времето, но вакво нешто ниту му се случило, ниту се надеваше дека ќе му се случи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Купен е во Париз за илјада и двеста ебени долари и како што можеш да видиш воопшто не е рѓосан!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Се надевам дека ќе живеам уште многу години за во нив да ги запишам сите свои сеќавања, пред да умрат со мене како што сеќавањата на моите предци умреле со нив“.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Се надеваме дека намалената зачестеност делумно ќе ја компензираме преку зголемениот број на страници и преку понатамошното издигнување на квалитетот (во секоја можна смисла) на овој гласник „за ширење децентралистичка култура”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
И се надевам дека ќе ми ја укажеш таа доверба!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Се надеваше дека тој би можел да помогне во соработката.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Се надевам дека по ова ќе ви се раздвижат некои запчаници во главата.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Двете подрачја на дискурсот се јасно раздвоени едно од друго.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се надеваше дека ќе прочита некој збор за неа во црна хроника, па така барем ќе дознае во кого се заљубил.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Човештвото ќе се издигне од емоционалната затапеност и отуѓеност и достоинствено ќе излезе од демилитаризаната зона на глупоста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Камилски не се надеваше дека повторно ќе ги види овие букинисти, макар што од последната средба со нив беа поминати петнаесетина години.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но, кој би ја открил таа средна состојба?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се надевам дека описот ќе ни покаже дека доколку екстраординарното однесување на психотичниот го посматраме од негов сопствен агол на гледање, голем дел од таквото однесување станува разбирливо.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Се надевам дека дождот некаде ти ја мокри косата како и мене и кога животот нема да ти биде лесен, кога ќе бидеш налутен и скршен ќе се сетиш на мене и колку беше лесно да се живее животот и топлина ќе ти ја обземе душата.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но јас се надевам дека целта што сте си ја поставиле, да ја овековечите семејната меморија, ќе ви помогне да живеете што подолго.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Можеби некои од вас го прифаќаат ова гледиште и јас можам само да се надевам дека вашите очекувања се исполнети или ќе се исполнат.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
– Не заборавај дека јас знам да се однесувам со коњот. – Добро, – реков јас. – Како што знаеш ти, знам и јас. – За љубов на твојата сигурност, да се надевам дека е така.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Слушнал, вели, за мостот што везирот го подигнал во Босна и се надева дека и на неа, како и на секоја јавна градба, ќе го вреже натписот за да се знае кога е изградена и кој ја изградил.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се надевав дека ќе најдам барем и друг што треба сега да ги поправа чевлите, па јас да му се придружам како помал брат, да се јавиме заедно, и така покрај него, без да излегувам на прв план, да ја свршам и јас својата работа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сакав да се надевам дека грешам.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Се надевам дека за нешто повеќе од 24 саата ќе ја средам како никој досега.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Можеби, - се согласив со галебите. – Сепак се надевам дека еднаш ќе се сретнам со него.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Но требаше да ги теши! да им ласка!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Веќе и самиот рудолфински кружок бил составен необично: во друштвото на маниристичкиот цар кој што дел од својата младост минал на мадридскиот двор на Филип II, освен Арчимболди, ги сретнуваме Џовани да Болоња (скулптор), Венцел Јамницер (славен гравер), Бартоломаус Спрангер (сликар од Антверпен познат по прикажувањата на голи осуденици на смрт во доцноромантичарски стил), Ханс и Филип де Монте (водечки претставници, покрај Лас и Пелестрина, на доцноренесансната полифона музика), Адриан де Врис, Кеплер, Брахе, Антониот Абондо (изработувач на медали), портретистот Николас де Нојшател, потоа разни трговци со уметнички дела, колекционери, врвни занаетчии - еден, во секој поглед, космополитски собир. (...) Не е чудно што народот во Прага набрзо почнал да зборува дека Рудолф II е во врска со ѓаволот, токму како во легендите за Фауст од времето на доцната ренесанса, како во Гетеовиот Фауст, како во Мановиот Фаустус кој се надева дека со стекнатото знаење ќе се стекне со една нова, крајна и спасоносна формула... Margina #26-28 [1995] | okno.mk 223 okno.mk | Margina #26-28 [1995] 224 Margina #26-28 [1995] | okno.mk 225 Необичниот гроф Арчимболди Арчимболди пред скоро време повторно е откриен и претворен во настан во современите луксузни галерии, а за неговите слики (портретите составени од животни, на пример) се плаќаат баснословни суми.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
„Молчи“, ја предупреди Влатко, „да слушаме.“ „.... таквите апарати веќе ги има Топланата - исток, скапи се ама да се надеваме дека и Топланата - запад ќе ги набави.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Се надевам дека на Мартиник националниот пијалок им е мартини.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Стоејќи на една нога и обидувајќи се да постигне совршен баланс, како што тоа го прават чапјите и фламингото, со раце испружени на правците Исток - Запад, се надеваше дека конечно ќе биде допрен од раката Божја, токму на ова место, зашто ако не овде, сигурно немаше никаде.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Пелагија клечеше крај неговата глава, го оплакуваше во себе, без глас и без солзи, оплакување што повеќе беше монолог отколку дијалог, всушност не кревајќи ја главата, чувствувајќи со снагата и слушајќи со ушите што се случува во одајата, кој доаѓа и кој заминува, таа му вели на старецот и се надева дека немите зборови што ги пушта во отворените очи во кои сега светот е сведен на таванот, дека незнајно како тие стигнуваат и до оној дел на старецот што уште не е заминат, а и до неговата дебела половина, до бабата Петра, која во мигот го слуша ритмичното вртење на тркалата од возот Ти дедо Костадине ја сврши најдобрата работа така да знаеш ги откорна бегалците од овој батак и ги упати назад во коренот во здивот на дедовците не е важно што ти и јас остануваме тука така ни е пишано зар не така ни било чкртнато да останеме во проклетава рамница за да бидеме дира на нашето талкање оти колку сакаш кажувај му некому дека си бил таму и таму си проживеал тоа и тоа ако не оставиш потврда за тоа како што направи сега ти кога ги напади сите во брегчињата и ритчињата на Македонија а ти остана тука каде што не сакаше да останеш за што јас живата и осрамотената ти сум бескрајно благодарна што ќе бидеме заедно ти во меката кална утроба на земјата јас земјосана калосана врз земјата со тоа што знам дека ти уште сега јуриш да го стигниш возот за да бидиш заедно со твојата благородна баба Петра и внучињата додека твоите коски ќе бидат тука додека еден ден не заминат со мене и не тагувај нема в земји да те положам додека не најдам такво место какво што бараше ти биди спокоен смири си ја душата пушти ја да ѝ биде поткрепа и надеж на баба Петра а ти како што гледаш не си сам не оти јас ти седам над глава туку ако смогнеш сили да ја свртиш главата ќе видиш дека одајката ваша никогаш не била пополна со луѓе отколку сега оти тука се сите што те сакаа ама и оние што те колнеа кога се затвори во вагонот Папокот Корнулов за кои не се знае уште колку ќе останат тука оти се шушка како некои вагони на товарниот колосек се полнат со секакви шејови тука е и Друже Србине кој се радува што не си замина со другите мисли дека барем овие што не се заминати ќе останат со тебе и да знаеш мислам дека е во право зашто еве јас ќе бидам тука Танаско децава школнициве цела година ќе се ловат по широкиве и празни улици! сака да го продолжува својот монолог ама одајчето е полно со тела и врева и таа не си ги слуша мислените зборови, мислата ѝ ја запираат, ѝ ја раскинуваат.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Доволно крв се пролеа.... ох, за жал, јас сега морам да кинисам, ама се надевам дека еве, со Костадин заедно ќе најдиме можност денојве да седниме на по едно вино и муабет тука во ’Корзо’“.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Се надевам дека ќе заборавите на малата непријатност – рече Ц со извинувачки тон.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Бидејќи изложеноста на телото на такво оддолжено дејство на X-зраци доведува до масовни изгоретини и уништување на ткивото, и агонизирачка смрт освен ако човечкото експериментално животно едноставно не се докрајчи и со тоа стави крај на мизеријата.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Таблоидниот ТВ-репортер (Robert Downey Jr.) смислува дека може да ги експлоатира експлоататорите, претворајќи ги во медиумски галеничиња.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Макар што вековните соништа, глобалните критички утопии, никогаш не се остварија, споменот на нив се чини е сочуван во самосвесниот партикуларизам на малите нарации.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
И посебно, се надевам дека вие ќе можете да се скоцентрирате врз вашето дело без да ве вознемируваат реакциите или нивното отсуство кај француската читателска рублика.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Само уште големата порта ме дели од слободата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Да се надеваме дека ќе има резултати од активностите на Еколошката комисија на Европската унија и Регионалниот еколошки центар во Будимпешта.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Да се надеваме дека водата ќе се врати кон некогашното крајбрежие!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Кога побегнав од неговото одајче и од очите на луѓето за да ја родам мојата Пела, му напишав големо писмо дека не можам да го чекам со мојот голем срам, да не се надева дека ќе ме најде кога ќе го ослободат, ама додека е там и плаќа за мене, јас нема да го заборавам, храна и пљачки ќе има еднаш во месецот.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ама пусти страв, дека срцето нешто ќе побара таму кај Шадрванот!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се надевам дека можете да си претпоставите како ќе се чувствувате кога ќе ве упатат во темна просторија за која знаете дека е исполнета со таинствени појави и други стравотии?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кени: Нема потреба, Грета, секогаш си носам со себе. (Ја раскопчува кошулата.) Грета (Ја облекува маицата и ја зема чантата): Чао, бојс!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Има време, ќе научам - помисли - да се надеваме дека првиот училишен ден никој нема да ме запраша токму за Лазо Ангеловски.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Залудно е да се претпостават настаните колку што е можно најрационално, информирајќи се, размислувајќи и притоа не може да се спречи потсвесното да ги следи своите патишта, кои се многу помалку рационални. Mи се случи околу 20 марt да сонувам необичен сон.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Затоа и верувам дека не треба да се заборави ни еден народ, ни една страдална личност, во името на други страдалници.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Геј-субјективитетот секогаш ќе се обликува од исконската потреба на геј-субјектите да ја настрануваат хетеронормативната култура. ‌Тоа нема да се смени.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Пишувам “Ова е цената” и знам дека поминав нешто ужасно, се надевам дека сите сфатиле колку всушност бев храбра; силно го прегрнувам Адријан и се чувствувам вознемирена секој пат кога се одалечува од мене личејќи на Исус кој оди по вода.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тоа ќе биде неверојатен филм!...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се надевам дека ова е само почеток на нашето дружење.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Другите вклучуваат: • приговори (често искажани од филозофи и научници од општествените науки) искажани врз основа на погрешно разбирање не Gödel-овата теорема, квантната физика и другите резултати од математиката и природните науки што се во врска со AI; • приговори базирани на набљудувања на нешта за кои се тврди дека луѓето можат да ги прават но машините ете не можат; 86 Margina #3 [1994] | okno.mk • приговори кои произлегуваат од монистичкиот редукционизам и од недостигот на разбирање на поимот на различни нивоа на дискурс (пр. когнитивен наспроти имплементациски); • приговори предизвикани од ограниченото разбирање на компјутерите и воопшто информатиката. Rychlack-овите посебни тврдења се полни со чисти манифестации на сите гореспоменати конфузии (помеѓу другите), и така, тие служат како инструктивни, иако екстремни, примери од типот на конфузии кои ние се надеваме дека ќе ги разјасниме во оваа дискусија.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Се наоѓаме всушност во дворот на затворското здание.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Што се однесува до минусот, се надевам дека сепак ќе го прободам со една фина вертикала. Зошто ја направи изложбава, заради нарцисоидност, да ти објават фотка во локалниот безвреден весник?  Можеби порано имаше и од тоа.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
А бидејќи е доволно млада, се надеваме дека нејзината кариера како прозаистка (по ѓаволите со поетите!) допрва почнува.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Некоја жила уште му работеше и се надевавме дека ќе може да преживее.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Најмногу од сѐ, се надевам дека книгава ќе послужи за да се оправда вредноста и сериозноста на мојот предмет „Како да бидеш геј“ пред сите што биле скептични, збунети, навредени или згрозени од него, што му се противеа или што поради него го критикуваа Универзитетот на Мичиген.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тие се надеваат дека, овој пат, ќе се почитува оваа одредба и работниците, по истекот на петте години, ќе бидат обезбедени со договор за вработување на неопределено време.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Томаица зборуваше како се надева дека со ова ќе ѝ се отворат можности за понатамошна соработка со Перуниќ, дека можеби ќе може да патува за Белград и да асистира на уште некоја ревија или припреми на нови колекции.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Се надевам дека „Маргина” ќе ви ја објави.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Такви какви што се, Мики и Мелори им се потребни на тројца луѓе: Бесчувствителниот детектив (Tom Sizemore) се надева дека ќе ги зароби овие никаквеци и можеби ќе напише бестселер за нив.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се надевам дека раката нема да ме издаде и дека ќе бидам прецизен како некогаш кога бев млад.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Се надевам дека ќе ја запознаам следниот пат кога ќе дојдам Битола.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Мои постојани примери се дека телевизијата е „лоша”, а телефонот „добар”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во таа смисла јас сè уште не сум на чисто за тоа која е мојата целна публика, но се надевам дека самата ќе се јави.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Се надевам дека ја видел барем онаа светлина која сите ја гледаат - на крајот!
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Сега е во фаза на размислување и секој момент го очекувам нејзиниот одговор.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се надевам дека мојава молба не ве навредува.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И треба да се надеваме дека нема да се смени.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сега се беше повлекол еден чекор понатаму: во свеста се беше предал, но се надеваше дека душата ќе си ја сочува негибната.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Се надевам дека ќе остарам пред да умрам“, си помисли.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
РЕВШИН: Да се надеваме дека се бесмислици.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Но бидејќи ова може да биде недоволно зашто во толку хаотични ситуации се чини дека случајноста има огромен удел во тоа (види ја алузијата во написот за загубените куршуми кои можат да погодат некого дури на оддалеченост од два километра), јас се надевам дека една избрана ѕвезда блеска за него на небото на Албанија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се надевам дека „Маас“ добро ти плати.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Во ништо од тоа што брезничани ископаа од децата не видоа нешто невообичаено, па продолжија да се надеваат дека Брчалото ќе се појави да им каже што друго треба да сторат, но Илета Брчалото, еве, цела недела, па и две го нема да се врати.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Затоа, се надевам дека нема премногу луѓе да го прочитаат насловот на овој начин.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
- Па ОК. Се надевам дека и ти имаш видено синтетички сини боксерки на тезгите по пазарите.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Се надева дека ќе се отвори работно место за наставник во второто полугодие.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
На почетната страница од нивниот сајт напишано е: Се надеваме дека до сега не сме ве разочарале, и дека повторно во некоја песна, некој стих, некое зборче или пак тон, ќе пронајдете дел од себе, дел од вашиот живот, затоа што светот во кој што живееме, малку е убав, малку за нигде, ама единствен кој што го познаваме.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Низ проѕирниот мрак, ако се сака, може да се насети дека младичот наминува → ПИСМО Драги наш сине, Се надевам дека вака обемното писмо пријатно ќе те изненади, иако ќе бев многу порадосна да го прославиме роденденот заедно со тебе.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
А по добиеното дело за разлика во плата, Божиновски покренува уште една – трета по ред – тужба, бидејќи на зголемената вредност на платата логично му следуваат и зголемени придонеси во ФПИОМ – кое право, во иднина, би му влијаело за висината на неговата пензија.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во кривичниот процес (кој беше воден пред судскиот совет во состав В.Миновска судија-претседател, С.Михајловска и С.Петров), а и оштетениот Јакшиќ имаше свој полномошник (адвокат М.Петковска – поротници/членови) осудениот управител беше застапуван од својот бранител (адвокат В.Петров), а и оштетениот Јакшиќ имаше свој полномошник (адвокат М.Максимовска) кој, во завршните зборови, предјави имотно-правно побарување во вредност од 3.500.000 МКД (57.375 ЕУР) кое ќе го бара во друга постапка. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но тоа не беше писмо. Само упатница за пари. На неа пишуваше: „Еве, ви праќам малку пари. Се надевам дека сте добро со Карл“. И само толку.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
„Да се надеваме дека грешките нема да се повторат и кај санитарната депонија Дрисла.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Човек што се однесува како пес се надева дека ќе го избегне големиот Друг и дека ќе го најде вистинското уживање, загубената анималност на човечката природа.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Се надеваше дека, во првата пригода, ќе си ги земе сите книги, или ќе ги врати другите, зашто до крајот од животот веруваше во враќањето кое никогаш не се оствари.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
(...) Се надеваме дека барем следново е разјаснето: досегот, вредноста, изворноста не зависат од „маниризмот“ или „неманиризмот“.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Се надеваме дека оваа јуристичка анализа изразена преку критичкиот осврт на трудово-правната легислатива на Република Македонија ќе претставува релевантна референца не само за работниците, кон кои е главно наменета, како подобро и поподробно би се запознале со своите права, туку и на синдикатите, катедрите по трудово право на универзитетите, невладините актери, пошироката јавност и сите оние кои имаат интерес за оваа проблематика.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Се надевам дека ќе ги продолжите односите со нашата земја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се надева дека премиерот Логотетопулос ќе му помогне.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
_____ ∗ Татко му на Атанас има идеја да не се помрднуваат од кујничето, начул дека станот е таксан на некој кој живеел во долгите двокатни куќи, па се надева дека ќе им го отстапи собичето во кое живеат.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
И во своите педесет и три години се надевал дека ќе има деца.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Гронинг: Претпоставувам дека кога само така би работел, не би се чувствувал вака сигурно. okno.mk | Margina #22 [1995] 127
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ветува дека уште ќе пишува и се надева дека од неговите листови ќе можам нешто да искористам.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ти овој проект, рече, не го смисли, се разбира, за мене, туку за себе и за Маказар, но се надевам дека ќе ми помогне и мене.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Навистина се надевам дека на луѓето ќе им даде слика повеќе за можностите и потенцијалите, но не со попување.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
И бидејќи предавате на Универзитет во Неапол, се надевам дека имате внимателни студенти.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Везирот долго седеше над таа молба со раширени раце, притискајќи го со едната дланка натписот во стихови, а со другата сметките на градителот и нацртот на мостот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Како помлад го имав Вашиот став, а сега непрекинато учам. Од обичните луѓе.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Можеме, не без основа, да зборуваме за една “фамилијарна сличност” помеѓу преоку­пациите и поимите на феминист(к)ите на Исток и на Запад, и да се надеваме дека дијалогот ќе продолжи. превод: Ана Димишковска Трајаноска 38 Margina #1 [1994] | okno.mk рецензија Маргарет Неш ДАЛИ Е МОЖНА ЖЕНСКА ФИЛОСОФИЈА?
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Се надевам дека без тешкотии ќе стигнат овде.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ја слушав Ева кога ми кажуваше колку се надева дека одново ќе се сретнат со сопругот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Му кажуваа дека е тука и Добра, сестрата на Пелагија, со малечката, мајката на Ангелина, Тина Гледачката, која сѐ уште е избегана малку... оти видела цела чета глувци како излегуваат од нивната бишка, а за Ангелина, велеа, не знаеме ништо, само се надеваа дека и таа ќе приправи, што ќе прави ваму сама, телото се исушува како слива и после оти саде коска ја фрлаат.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Се надевам дека ќе уживате! (Излегува) Лобо: Грета! Грета!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Понекогаш и ние, лекарите, се надеваме дека можеби ете, еден таков момент, средбата со детето, ќе помогне да се растовари...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Марија потрча кон влезот на зградата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ова може да се разбере на два начина.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сето тоа Лазор го гледа од под веѓи и зашто отпорано знае што има нацртано на внатрешната страна на тутурката, планот на Потковицата, си дума и се надева дека можеби не се собраа за да го ругаат него, дека можеби и овој пат ќе разговараат за тоа за кое од смртта на татко му на Максима наваму секоја година ова време разговараат - за барањето одобрение за ѕидање црква, а годинава за барање одобрени за ѕидање и на општина и на училиште.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Саше се насмеа, согласувајќи се со мене.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И пак: Луѓето паѓаа безживотни по улиците на градот, а на небото страшно кричеа крилестите сили што веќе го запоседнаа целиот свод и глеадаа одгоре во несреќниците што не можеа да најдат засолниште зашто и во земуниците ги стигаа студените погледи на ангелите со сиви крилја кои ги кутнуваа на земја, без здив.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Нашиот татко ни се приближуваше единствено кога ни ги раскажуваше животите на Ное, Јаков и Мојсеј преточени во детски приказни и налик на бајка, а и понатаму ни остануваше далечен, постојано свесен, како што се свесни некои од луѓето кои направиле нешто многу подоцна од мигот кога требало тоа нешто да го сторат, за разликата помеѓу едно и друго време; нѐ гледаше нас, своите деца, кои бевме помали од децата на неговите деца од првиот брак, и можеби таа негова свесност беше најголемиот јаз меѓу нас и него, јаз кој нѐ тераше да го викаме „татко“ а не „тато“, „татко“ кое звучеше како – „господине“; не годините, не верата која тој ја имаше а која нам не ни ја даде, туку свесноста дека нешто направил предоцна и тоа предоцна е преголем јаз, беше она што му даваше форма на згрченост на секој негов гест, секој негов збор го правеше да звучи како предупредување, секоја негова топлина ја смрзнуваше уште пред да се упати кон нас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се надевал дека христијанското милосрдие нема да му дозволи на домаќинот да го предаде на крволочните ѕверови.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Се уште се надева дека ќе се вратат, кутрата, воздивнуваше таа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Го молев да не се покорува, да им се спротиви. Не ме послуша.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Размисли, размисли добро, пред да си подадеме рака. Зашто, еден ден, тајната би можела да почне да ти тежи.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
XXVII Речиси во секоја порака што ја добивав од Елен Лејбовиц, таа секогаш на преден план ја ставаше одбраната на моето пишување за балканските настани од призмата на стратегијата на преживување која се криеше во татковите книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Татко ти е подобро, поподвижен е, па се надеваме дека ќе му биде уште полесно со стоплувањето на времето.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Мирабо (Mirabeu), говор во собранието 22. август 1789 СРЕДНА СОСТОЈБА Доколку некој ми покаже средна состојба меѓу целосната независност и целосната потчинетост на мислата, во која би можел да се надевам дека ќе се одржам, можеби таму би се поставил. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 88
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Мислам дека најголем дел од зборовите ги користиме за да се заштитиме од другите луѓе, а не за да ја изразиме взаемната љубов; зборовите станаа материја за правниците, а не за поетите; сѐ повеќе ни е потребно во општеството да го воведеме - и мислам дека токму тоа е она што ги проникнува и им дава боја на толку голем број, ако не на денешната младина, тогаш на младите од претходната генерација - тоа барање и изразената желба за љубов, во еден анархичен свет.  К: (...) Наклонувањето на тие луѓе (Хипиците), а се надевам дека денешната младина ќе го прифати тоа, опфаќаше и такви животни работи како што е исхраната.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
С.: - Се надевам дека жештината не ќе му пречи на вашето возило.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Ако не можеме да бидеме заедно, ако неможам секој ден да ти покажувам колку те сакам, останува да се надевам дека барем понекогаш се сеќаваш на моите лудории кои ти правеа рингишпил во главата, кои те скокоткаа и блага насмевка ти се појавуваше на усните.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Штотуку ги слушав информациите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Чекале некој нешто да објасни. Како да се надевале дека со него ќе е мртва и големата сенка што ги следела ноќе, се надвиснувала над нив, им ја пиела срцевината. Се чувствувале некако свечени.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Инаку, шо се однесуе до вишакот Кинези, имам одличен предлог кој се надевам дека ќе наиде на прифатливо решење како од Груевски така и од Ху Џинтао.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Се надевам дека во следните неколку стотини страници ќе се искристализира појасна слика и на можностите и на ограничувањата на квантификацијата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тој нагласува дека "лидерите на Македонија се свртени кон иднината и тие се надеваат дека ќе формираат една обединета Македонија, која би се состоела од она што некогаш се викало Јужна Србија, Грчка Македонија и Бугарска Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Уште повеќе, кога разумот - кој е универзален - ќе надвладее, ќе има помалку војни.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во таа смисла, не се чуствувам успе­шен.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Се надевам дека ќе имам време да учам.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Од друга страна пак, се надевам дека ВР ќе им помогне на западњаците да се приспособат на различни реалности, на искуства што инаку ги одбиваат.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
За тетин Јован немав слушнато ништо и воопшто немав поим како изгледа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Се надевам дека мојата сплетканост ја доживуваат како ученост, тоа е мојата утеха.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Јас се надевам дека ти си паметна жена и нема да ми откажеш.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Не ти даваат само часовник, среќен роденден и се надеваме дека ќе ти трае бидејќи е добра марка, швајцарски; не ти го подаруваат само тој малечок вајар ОБУКА ЗА што ќе го ставиш на раката и ќе шеташ со него.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Едно утро ѝ кажав на Ева дека сите старици од нашата барака ќе бидеме одведени во друг логор.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се разбира дека сето тоа ни оддалеку не е доволно нашето бавеwе со овој типографски аспект на графи~киот дел на дизајнот барем да се приближи до сериозноста со која кон овие прашаwа се пристапува во поцивилизираните земји, но, ете, се трудиме и се надеваме дека во времето кога на многу нешта кај нас (заклу~но со дизајнот на државата!) им треба ре-дизајнираwе и „гланцање”, овој прилог ќе биде од полза.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
- Малку ќе им направам трошок и на моиве, но се надевам дека ќе испливаат.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Мислите ли поинаку? На секој начин се надевам дека е така.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Како учебно помагало во курсот по анатомија, Хамилтон ни покажа филмови за оддолжено дејство на X-зраците на човековото тело, кои прикажуваа синхрони движења, движења на дигестивниот тракт, перисталзисот итн. Тие беа единствени. Се надевам дека сè уште се.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во оваа книга, која се надевам дека еден ден ќе ја прочитате, поаѓам од претпоставката дека постои праисконски, древен, автохтон балкански народ, со свест за мозаичната основа на европската култура и со елементи на алегорија, се обидувам да ја симболизирам нововременската средба-судир на Балканот со остатокот на Европа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Еден од докторите, на моето прашање уште колку време ти останува, ми одговори дека се надева дека ќе живееш некаде до пред Нова Година (следната), а сега беше месец јануари па си реков, се фатив како давеник за сламка: "Добро е, да не ми отиде сега, да поживее уште некој месец …
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Барем не уште многу долго.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кога се исилува пред решителната акција одново да оди таму, командантот на местото му зборува како се надева дека наскоро лично ќе го покани во новиот базен на локалната бања во која термалните води имаат потврдена лековитост, срдечно го тупка по рамото и се смее со полните заруменети образи што откриваат страстен пијач, додавајќи дека, дури тоа нему и да не му е потребно, особено со оглед на претстојната работа, добро ќе му дојде малку релаксација.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Се надевам дека набрзо ќе заборави и повторно ќе стане онаа истата, мајка – другарка, како што многу сака да се нарекува себеси, а не вистинска мајка.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се надевам дека нема да биде така, како што сите се плашиме дека може да биде.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Имаш право кога велиш дека еден таков поправеден свет им се укажувал пред очите на оние што биле спремни да ѝ се спротивстават дури и на смртта.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И потамумислев дека сум учесник во една игра.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Мојата љубов нема да избледе, нема да старее со годините.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Бојан се надеваше дека снегот ќе престане, а потоа ќе долета јужен ветар, па за ноќ, две ќе го преполови, и ќе го отвори патот од селото кон планината.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Одлично прашање. Би сакал да го знаев одговорот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
А може да создаде дела или деца.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Затоа се надеваме дека книгава ќе им даде храброст и потребно знаење на македонските работници на кои им се ускратени или прекршени работничките права – тие да поведат и да победат во институционалната битка за нивна заштита и почитување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Артур се надева дека изучувањето на сложените адаптивни системи ќе доведат до многу подобро разбирање на тоа како економските чинителите формираат стратегии.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Знеаш што си замислувам? - Што? Се надевам дека јас не сум таму.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
По некое време светот е сведен на нешто многу мало и почнувам да плачам. Се чувствувам отсечена од светот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Се надеваме дека во еден од следните броеви (Лифт/Маргина) неговиот (и литерарен) опус ќе биде пообемно претставен. 78 Margina #22 [1995] | okno.mk РАЗГОВОРОТ ГО ВОДЕШЕ ABBE BUZONI ИБРАХИМ БЕДИ МАРГИНА ИНТЕРВЈУ Беди, кажи ми колку долгу се бавиш со уметност?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Напиша дека се чувствува сосем здрава и се надева дека скоро ќе се види со Карл.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Братучед ми Мурад јуреше на коњот преку полето со сува трева кон еден канал за наводнување, го прескокна каналот, а по пет минути, кога се врати, од него капеше пот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се надевам дека ќе имам можност да ви ја стегнам раката наскоро...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ова може да се сфати како разговорот да е објаснување на терапијата, исто толку колку што парадоксот понекогаш бил гледан како објаснување на терапијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тоа би го дало ним, како што тие велат, вистинска држава или македонска држава.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Но, се надеваме дека, полека, и тука ќе преброди...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Рафал се надева дека ќе ги разоружа пандурите.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Што ќе се случеше со човекот ако не беше спремен да се бори за таков поубав свет?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Британците се надевале дека таа група би соработувала со групата која требало да врши диверзии на железничката пруга Скопје-Велес.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
И се надевам дека книгава ќе се најде во вашите раце, а вие, читајќи ја, ќе видите како еден возрасен човек, кој поминал и детство и младост, гледа на многунешта што нè опкружуваат, што ни се случуваат во нашето секојдневие.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Се надевав дека трговците ќе ми речат –ова е само мала шега, Пупи Паф!
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Се надевам дека „Светилката за Ханука” ќе преосветли дел од тревожните настани, масовните, а посебно индивидуалните човечки драми што одбиваме да му ги препуштиме на мракот на заборавот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Свеска ми уште се надева дека сексуално ќе ме предизвика. Од секогаш била таква глупача.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Се надевам дека виртуелната реалност ќе овозможи повеќе човечки средби.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Да се надева дека неговите родители постепено ќе ја прифатат.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но веќе одамна се нема ништо исполнето ни случено, но да се надеваме дека утре светот ќе бидам подобар.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но, до колку тој би бил против, се надевам дека ти ќе му натежниш да се согласи.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Се надеваше дека со Татко му влегле во трага на балканското проклетство, задржано во најжилавите, тврдокорни османизми, длабоко вкоренети во балканските јазици и дека најпосле ќе успеат во нивната мисија да ги посочат зборовите виновници, за тие конечно да бидат принудени кај луѓето на конечен заборав.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Стрејт-културата секогаш ќе ни биде првата култура, а она што ќе го правиме со неа секогаш ќе воспоставува некој образец за понатамошните, настрани односи кон стандардните културни облици.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мора да лежи, да одмара и да се надеваме дека наскоро ќе закрепни.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Се надевам дека сте и вие арни.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Нашите родители, доаѓајќи во Виена, имаа решено, како и многу други Евреи во градот, да им го пренесат еврејството на своите деца само преку крвта, но не и преку религијата; се надеваа дека тивката асимилација и сочувувањето само на невидливите белези на нашето потекло – оние кои се во крвта - ќе направи да бидеме рамноправни со останатите граѓани, а самите тие остануваа во својата вера онака бесшумно како што татко ги изговараше зборовите додека гледаше во „Талмудот“.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Господине, Пред шест месеци порачувајќи книги јас добив и чоколада.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Си го прибра погледот и на оние двајца им рече: - Се надевам дека ќе го забележите редот?
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
ЦР = Централен регистар на РМ cf. = confer (пренесува) С.Ј. = Codex Iustinianus (дел од Јустинијановата кодификација „Corpis Iuris Civilis“ – VI в.) C.Th. = Codex Theodosianus (V в.) D. = Digesta (најобемниот дел на познатата „Јустинијанова кодификација“) Lib. = liber (книга) sq = et sequens (скратено/извадок) vs = versus (против) 318
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Мислејќи дека спијам, внимателно ме погали по челото и му рече на тато, кој веројатно стоел зад неа: „Да се надеваме дека ништо лошо нема да дочекаме од него.“ „Да се надеваме...“ рече тато.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Се надевам дека тоа е доволен аргумент за да Ви одземам малку од скапоценото време”, ведро коментираше владиката и зачекори преку прагот на неговата канцеларија.  Тој коментар беше доволен Беренц да ја симне службената резервираност.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Берлинчани се борат да го разубават својот град и во тоа вложуваат огромни напори и се надеваат дека ќе успеат во своите потфати и така да ги збришат трагите од војната.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Се надева дека нема да ја одбие.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ваш Луан Старова Фрежис 16 мај 2001 г.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Другарот Ѓурчин се надева дека ќе го затворите случајов бидејќи тој го смета за расчистен - рече човекот од зад ламбата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Доколку Французите имаат различни преокупации од другите за да се остане вистински чувствителен на вашето балканско искуство, јас се надевам дека вашите сограѓани, кои се директно засегнати, треба да се покажат многу повеќе рецертивни кон вашите книги, но и за вашите написи објавувани на албански, македонски и англиски јазик во мултетничкиот Форум.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Вие во една пригода и ми пишувавте поорширно за ширењето на кравјото лудило во Европа, како нов синдром на европското самоубиствено жртвување, со алузија на некогашниот балкански синдром на уништувањето на козите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но, во меѓувреме тужениот QBE доброволно му исплаќа средства за ПИО, по што тој ја повлекува тужбата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Верувам дека на Западното искуство ќе му донесе, ќе му врати нешто што загубивме, заборавивме.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Искасапена. Ама жива. Се ќе поднесев само да ја видев жива.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Се надевам дека не е доцна за добар трансфер.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се надевам дека оваа опсервација нема да ви наштети ниту вам ниту на вашиот преведувач!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се надевам дека оваа шмизла нема неславно да заврши и да биде киднапирана од неколку цигани кои лесно можат да ја грабнат и да ја турат у циганска кочија па да ја продадат на некој продавач на старо железо.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Додајте го суперсоничниот звук на Трент Рензор од рок-групата Nine Inch Nails, добро промешајте, притиснете го прекинувачот и останете назад.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но, не само што не се врати на старо, туку стануваше сѐ бетер и бетер.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Елен Лејбовиц Ce 29 mai 2001 Monsieur, En tant que citoyenne de la СоmmunаutЕurореnnе, јаvоuе que je suis souvent perplexe en voyant nos chefs dЕtаtѕ se runir pour trouver des solutions aux рrоblmеѕ de tant dаutrе nations. Ils ne mаtriѕеnt vraiment pas la situation lintriеur de leur propre pays, о les choses sont tout de mmе plus faciles, comment vont-ils la redresser chez les autres? Personnellement, je nаi me plaindre de rien. Mais il ne se passe pas un jour sans quоn entende parler de dysfonctionnements dans les entreprises, les tribunaux, les prisons, les hрitаuх, les соlеѕ, les transports ferroviaires ou аriеnѕ, lаgriсulturе, etc. Il est continuellement question de violence, dinѕсurit, de drogue, de scandales financiers et роlitiquеѕ Enfin, inutile de continuer lnumrаtiоn. Vous vous tоnniеz lаutrе jour que dans la Соmmunаut Еurореnnе une lettre puisse mettre un mois pour aller de Naples Bеѕаnоn. En rаlit, ce nеѕt pas si tоnnаnt. Le рrоgrѕ technique est une chose, et lhumеur des trеѕ humains сеnѕѕ bnfiсiеr de ce рrоgrѕ en est une autre. Dаbоrd, il est connu que la poste italienne fonctionne naturellement assez mal (dilettantisme des habitants?) et quеn France la grvе est une maladie chronique. Lаutrе jour, јtаiѕ donc Montpellier. Certaines rаlitѕ albanaises me revenant en mmоirе, je vous ai сrit une carte que јаi rаmеnе pour la poster de Frјuѕ, car Monpellier les centres de tri postaux tаiеnt, раrаt-il, en grvе depuis trois ѕеmаinеѕ Les trеѕ humains tаnt ce quilѕ sont, il nехiѕtеrа sans doute jamais de pays idаl, et ceci tаnt admis on peut соnѕidrеr que mаlgr tout, la Соmmunаut Еurореnnе est un lieu tout fait vivable et mmе, par certains aspects, аgrаblе. Mais de l se рrѕеntеr comme mоdlе pour les autres pays, et рrtеndrе rѕоudrе leurs diffiсultѕ, сеѕt une autre question!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Да се надеваме дека с ќе си најде добар пристан.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Барем да можеше да ќути!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Човекот избезумено почна да се загледува во лицата на другите затвореници, како да се надева дека ќе може да подметне некоја друга жртва на свое место.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не очекувам дека сите што ќе ја прочитаат книгава ќе ги убедам во полезноста на мојот предмет, но се надевам дека барем јасно ќе ја покажам вистинитоста на интелектуалните влогови во моето испитување на машката геј-култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Треба да се надеваме дека кризата ќе се надмине. Баба ми Мирјана вели - По дождот - сонце!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Сега, меѓутоа, концептот за човековото братство почна да бидува напаѓан од луѓе кои сѐ уште не беа на власт, но кои се надеваа дека наскоро ќе бидат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа го забележа тоа, но чувствуваше потреба за прв пат сега гласно и отворено да го каже своето мислење без да се надева дека тоа ќе измени нешто во нејзините односи со Киријаз.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ноќта била студена, ќерка му не се вратила дома, а тој сепак се надевал дека ќе ја запали колата, и покрај мразот фатен на прозорците.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Така се движи светот... И се надевам дека еден ден во Македонија ќе се слави празникот на Слогата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Оној кој не верува дека душата е вечна, може да се надева дека сепак нешто од него ќе преживее, дека со нешто ќе ја надживее смртта: со она што го создал.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Како и да е, се надевам дека после десет години ќе се чувствувам исто вака.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Залогот е културата во целина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Се надевам дека веќе никогаш не ќе треба ова да ви го зборувам...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Леонардо, мој боже. Кој ли беше оној славен физичар, Џоен се надева дека ќе се сети да го праша Френк покрај она за хотелските клучеви, кој на умирање изјави дека има намера во Рајот да го праша Бога за две нешта, квантната електродинамика и турбуленција, и дека се надева дека Севишниот ќе може да фрли малку светлина барем на онаа првата?
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Личиш на оние подрумски стаорци кои се закануваат да загосподарат со градот! (Со забите го отвора шишето)
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
За мене пишувањето на сагата не беше за книжевна слава, туку за некакво исцелување на балканскиот mal du ѕiсlе, за мене битно беше да ја продолжам драмата на пишувањето.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Како боли Секоја минута живеам од магијата на твојата едноставност... секој миг се надевам дека ќе ме допре твојата мила рака.. ќе ме погали и ќе ми дари мир во душата...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
А оттаму, од боиштата само потајно се надеваат дека ќе стигне добра вест, но таа е обвиткана во трепет, во страв, во бледа надеж, во долги ноќни молитви...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Веруваа, се надеваа дека Атанас, по исплакувањето на Молитвена Вода, ќе си дојде дома и ќе каже што го натерало толку силно и толку жалоито живи да ги оплакува.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во литературата за семејна терапија постојат многу примери на комбинирање на наративната метафора со различните конверзациски/ лингвистички метафори.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Се надеваме дека императорската влада, откако ќе се увери во нивната невиност, ќе заповеда да бидат ослободени.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Пар луѓе кои јас ги сакам, постојат за мене, се надевам дека постојам и јас за нив.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Голема благодарност ѝ должиме на госпоѓата Лидија Капушевска-Дракулевска која целиов проект првенствено го имаше замислено како книга (дваесетина автори со околу 25 раскази) и се надеваме дека дури таа евентуално отпечатена книга на најефектен начин ќе ги поентира целите на нашата едногодишна работа.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Искрено му се восхитувам на девојчето коешто победило, и се надевам дека во иднина „другарките” ќе ги избира повнимателно.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
И се надева дека Митко ќе престане да се инати и ќе стави дрва.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Кога Пол Кле се врати од своето уметничко „усо­вр­шување” во Рим, 1902. година, барајќи рамки во оставата на родителскиот дом, тој налета на некои свои детски цртежи.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Се надеваше дека Горда, кога ќе задреме, ќе попушти во својот стисок.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
И ќе седам таму скриен од тебе, свртен со грб наваму сè додека не дојдеш да ме најдеш, а се надевам дека нема да те задржи засекогаш.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Се надеваме дека ќе вродат со плод.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Беше малку разочарана. Потајно се надеваше дека депешата е од Петар.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Знаеш ли дека ова е првпат да мочам во твоето млеко?! (Моча во шишето) Се надевам дека не и последен!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се надевам дека ќе го вратам дома.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се надеваме дека овој медиски преплет меѓу “звучното” и “пишуваното” нема да биде последен. литературна адаптација: Г. Н. Ом okno.mk | Margina #10 [1995] 89
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Со воз.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Се надевам дека ќе ти се допаднат местата кои сакам да ти ги покажам.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А невољите продолжуваа, половина град го гонеше поради долгови, со жените го правеше истото, земи ги - разведи ги и се надевам дека кога-тогаш клетвите ќе го стигнат.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Само се надевам дека ќе ви се допадне.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)