намачка (гл.) - лице (имн.)

А ти сакаш да ги намачкаат лицата со боја и да играат ритуални игри секој во својата скривница.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Си ги намачка лицето и косата со лимонската тоалетна вода која, обично, ја употребуваше за смирување и за освежување.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)