намириса (гл.) - во (предл.)

Во Розино, се расправа, уште постои некој килим, кај некој стопан, стар педесеттина години, сиот намирисан во розово масло.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
„И? Што најдовте таму?“ праша Стефан Лествичникот, намирисан во телото и душата со миризби самовозљубени. „Запис“, рече Филозофот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)