наоѓа (гл.) - вистина (имн.)

Архетипската димензија на романот е препознатлива и во контекстот на преиспитување на одредниците зло/добро, кое Башевски го постигнува со постојаното одбегнување на веќе освоените знаења, со поместувањето на точката на посматрање од еден на друг нараторски глас, со неможноста да се установи каде се наоѓа вистината.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Учените, аристократијата, интелигенцијата и воопшто општествените класи, каде што се имаат лични интереси, стари традиции и предубедувања, се борат со новите течења, каде што се наоѓаат вистината и правината.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- Не знам како се наоѓа вистината, откако ќе ја загубиме.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)