напои (гл.) - од (предл.)

Години-гадинки минаа куќата откако ми ја зазедовте тихум, но корка леб ко на срце се најадовте, се напоивте од лазење пожолтевте карактерот си го изостривте ни од крстот уплашени ни од ѓаволот.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
А морето се бранува со жешките бранови напоено од сончева светлина.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Во таа ноќ додека главите на непокореноста заседавале, помеѓу две ѕидни ламби во куќа на угледен домаќин, меѓу нив и Питу Гули со пресна дупка од куршум во слабината, некаков Татар или Монгол или Черкез и пак со име Татар, турски дезертер и негов приврзаник, му го повел белиот коњ да го напои од бигорното корито на чешмата во дворот на една од неколкуте цркви.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)