наполни (гл.) - уста (имн.)

Ќе ѝ се открие кога ќе ја изгуби влажноста на душата, за, по обичајот на неговото племе да му ја наполни устата со коски од јагне цицалче, да има храна во онаа друга, неповратна невидливост.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
„Ти си дете, ти си ненаситно дете за дојка, затоа ќе ти ја наполнам устата за да можеш да ја шмукаш сокта на мојата зрелост,“ ми велеше кикотејќи се.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Залижав со јазикот во вдлабнатината меѓу двете гради, но во мигот кога сакав да се придвижам нагоре, до вратот кој благо беше извиен над мене, Ема ја крена главата и, кикотејќи се, повторно ми ја наполни устата со брадавицата на десната цицка.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
- Заслужуваш јадење – заклучи таткото и ѝ тури на бабата полна чинија манџа со прекрасно парче месо. На Зоки му се наполни устата.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Од мало невнимание ептен се засркнав кога големиот бран ми ја наполни устата со разѕвездени брадавички.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)