напушти (гл.) - просторија (имн.)

„Веројатно повторно ја згрешивме“, втаса да помисли, но пред да ја напушти просторијава стори неколку чекори кон прозорчето поставено малку повисоко на празниот ѕид од левата страна.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тој проговори кратко и отсечно, со глас кој на слогови ги делеше неколкуте зборови и, без да гледа во неа, речиси ѝ нареди да ја напушти просторијата: “Овдека никогаш повеќе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
По интервенцијата на секретарот, ја напушти просторијата.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)