нема (гл.) - нос (имн.)

Краста: Љубовта кон зеленото сведочи за твојот истенчен уметнички темперамент. (Се загледува во врвот на својот палец измачкан со крв) Во салонот влегува старец облечен во црн фрак - Макс.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Бидејќи нема нос на тоа место носи црн превез.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тоа е, драги мои, поради тоа што немаат нос за она што е наше, домашно, односно за она по што театарските адоранти глава кршат, пари дават.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Го фаќа паника, брцнува во другиот џеб, вади нов флиспапир од него, панично го лепи врз претходниот лик и гледа: од огледалото го гледа насмеаната фаца на Левантинец.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ние, кои на театарот гледаме како на вредност, односно значење во популарната култура, ќе си дозволиме да кажеме дека нашите театарџии имаат затнати носеви, всушност, немаат нос за театар.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Се фаќа по предниот дел на главата, онаму каде што обично стоеше некоговото полно лице и прстите му лизгаат по мазна кожа на која нема набор, нема нос нема усни, нема очи... Макс Мертен нема лик.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)