одврзе (гл.) - коњ (имн.)

И кога престана ветрот и се одврзаа коњите Таа уште не се исправаше, лежеше како болно дете На кое му се суши срцето.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
И веќе во следниот миг, гонет од тој свој необјаснив порив, што го гонеше да се бори со Јурукот, со волците, со болештините, да фрла камења, да збодина како одврзан коњ, па преку папратот, па преку доловите и ридиштата летна кон Орелска Чука...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Анѓеле и Трајче се поздравија со Горјана, ги одврзаа коњите и тргнаа в село.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Добро, добро, не бери гајле! - одговори Доне, го одврза коњот, го напушти училиштето и тргна...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)