оди (гл.) - кај (предл.)

Но, за чудење, оваа инспекција во случајов реагираше во корист на новата директорка и прекршувањето на правото на Зефиќ de iure беше „озаконето“!?.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Револтирана од ова, Зефиќ вели дека „оваа инспекција кај нас за џабе постои“ и со право констатира дека трудовите инспектори, при било каква реакција од работник, само одат кај директорите „на посета и муабет“, попатно го бараат досието и божем прават записник – а сѐ со цел да го прикажат во нивните извештаи и да покажат дека нешто работат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Доколку има повреда на некое работничко право тој вели дека повторно би тужел, но потенцира дека секогаш во придружба на адвокат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако, не дај Боже, пак имам некој случај, знам што да правам – веднаш одам кај адвокат, ама пријател“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Машаланов задоволен од одлуката и од ефективноста при нејзиното спроведувањето, бидејќи од истата ја доби чесно одработената финансиска надокнада.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Одам кај свеска ми. Одам или би одел. Одам да не ја најдам сама или ми рекла дека е сама.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ама не одам кај богатите. Будалите ги барам. Оние што сиромаси од ум и за ум.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Бев оден кај нив. Блиски бевме со баџанакот. Си одевме и си идевме без теклив.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Сите треба да одиме кај валијата16) и да му го честитаме родениот ден на султанот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
„Одиме кај градоначалникот во Лерна“, викна потоа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Затоа мајка му на Калчо постојано оди кај кметот и го моли.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Шо да дојде, откаде да дојде, да се држиме рака за рака, шо се вели. Ние за вас, ама и вие за нас...
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Еве, јас ќе ода кај луѓето и веруам оти ќе кандисаат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Наместо на уролог, голем дел од оболените одеа кај него и со три баења куро веќе им беше излечен.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Се стресува, се истрива од колената на Јосифа и тивко квичејќи оди кај оџакот, се испружува покрај огнот, муцката ја положува на предните и загледан од огинот се грее.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Максим Акиноски се истави од прозорецот, оди кај масата,се наведнува над цртежот прострен на неа со намера да продолжи да црта, но веднаш потоа со брзи и долги чекори пак се враќа на прозорецот и лут на себеси, првин што се зафаќа да ги слуша гласовите на лишките, а потоа што подлегнува на народските верувања во нивните способности да искобат нешто лошо, го гледа Васила Митрески кој постојано навалувајќи се на лева страна, на страната на покусата нога, откај `рвениците и низ огратчето оди кај копите во гумното.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И тогаш одите кај него на Апер Маркет и од петни жили стискаш да не одиш во тоалет, зашто тоалетот е тужибабата, мечтоубиецот...
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Онаков, дома да го однесеш во Орландо, никој нема да го познае.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Па јас ја имав тетка Рајна и секој ден, кога таа не ќе дојдеше јас одев кај неа... но не беше во тоа работата.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Одејќи кај нив, Профим се зближил со ќерката, и таа останала трудна.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Најмалото, фатено за нејзината рака, се смееше поради доживувањето, чиј денешен еквивалент би бил патување во Египет, зашто ќе оди кај тетка, а таму ќе има и гравче и посна сарма и кикиритки и леблебија... и по малку суво грозје.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Нека го доноси овој пат, Боже, нека го доноси, доста беа веќе искушенија, оди кај друга некоја, доста веќе, таа заслужи да стане мајка“, се молеше и му заповедуваше на тој што прави распоред во која куќа ќе се пружаат пелени. . . .
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
И јас одам кај Уља и се чудиме со народот што растрчува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Не оди кај него, му велам, нека не те лаже, Не те вика тој за играње, му велам, не те води на арно место. Сам нека си игра, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ами брзо оди кај Маса Ќулумоска, ми вели Мисајлејца, оди да те крдиса, оти таа од сите работи чепкат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Одам кај јатрва ми, Уља, и ѝ кажувам. И дојде жената.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
ВАСИЛКА: Добро ве најдов (оди кај Антица која стои понастрана и ѝ пушта рака). Ти, Антице, како си?...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
А немојте ни да помислувате да одите кај надрилекари или нешто слично.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Одиме кај моите дома на ручек. Самата ќе се увериш во кулинарските способности на мајка ми.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А сега одиме кај мене на кафе и цигара, моите се излезени па ќе бидеме сами.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И немајќи друго, Акакиј Акакиевич реши да оди кај значајното лице.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Одев кај неа цел месец – свикна. Почна да дава подетални одговори.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ја фаќам под рака и се влечам како посран гулаб. Не знам што да кажам, а и се срамам пред луѓето.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Со Видуша почесто одеше кај сликарот Божило, кој, кога беше убаво време, сликаше во дворот од неговата куќа каде што на жица имаше оптегнато килим за заднината на фотографијата да изгледа лична.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Повремено измеќарот оди кај аргатите и им носи вода во стомните за да не доаѓаат тие под сенката и да не се губи време во преидување.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
По пет години, младите луѓе се вратиле од студиите во Франција и по наредба на Султанот одат кај валијата да им најде работа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Го повикал валијата кадијата и му вели: лекарот ќе го ставиш да биде писар, писарот судија, судијата лекар, а ајвандокторот учител.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Потоа одам кај коњот и го удирам со ракава на истото место на левата сапа, и тоа веќе се познава, печат од мојата десна дланка на сапата.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Повеќе пати одев кај дежурните, сестрата и докторот, да дојдат и да видат што се случува. Како и секој ден ти донесов разни јадења, те молев да јадеш, но ти ме одби.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Движењето при станувањето му е споро, круто, оди збунето нерешително, но постепено се привикнува: поеластичен е, ги допира предметите за да се ориентира, да види каде е; застанува малку како да размислува што да прави, во која насока да оди; потоа тргнува со сигурни и точни движења како да е буден: ја отвора вратата од одајата и излегува; а ако е заклучена, ја отклучува; ако го нема клучот на вратата, оди кај прозорецот, го отвора, се фаќа за гранките од јаболкницата и по неа како мачка слегува во дворот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
- Верувај ми. Веднаш ќе одам кај докторите. Сѐ ќе разјаснам.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
А сега главната работа го тера да оди кај него.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
По обичајот, Крле тргна еден ден по пладнина да оди кај братовчетка си Тода.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Попот зовре уште толку и престана веќе да оди кај Рожденката да и крсти вода, од инает не побара кутол на Митровден и сите поскури што ги носеше Нешка в црква ги враќаше назад или му ги даваше на крмникот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Туку, дедот Петко си оди, ете, со план. Уште кога тргна од дома си го направи планот. Ќе оди кај Карабуклијата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Трифун и Сотирчо малку се изненадени, запират пред нив и туку мласкат со устите без да пуштат глас, додека една од девојките, помалечката, не им се врекне Што не си одите кај татко ви и мајка ви? Или се загубивте?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Секој си мисли: „Со ред сум земал, со ред и да вратам“.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Се готват, азар се чинат. Ги гледам, одат кај поп Гаврила на причесна...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Се растрчуваа и луѓето по сокаците и одеа кај онаа жена што им беше поблиска, што им беше роднина или пријателка, застануваа крај куќата и штутеа под прозорците, ги наслушнуваа јачењето на породилката и заклучуваа дали ѝ наближува времето за породување или уште ќе се мачи.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Учителот не ги распушташе, туку наставата ја држеше по куќи: одеше кај секој ученик дома и му покажуваше што треба да научи.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Некои одеа првин кај мртовецот, му изразуваа сочувство на Танаил и ѝ палеа свеќа на мајка му; ѝ ставаа овоштие, локум и босилок на ковчегот, поседуваа крај неа и издишувајќи од жал, подречуваа нешто за кутрата старичка како се мачела како вдовица да го гледа и одрасне Танаила; и сега кога треба да проживее во полна куќа луѓе, таа си умира, си оди од овој свет; подречуваа нешто и за нејзината кротка, блага душа која на сите во селото, и роднинина и нероднина, само убави зборови им велеше, и која ни на живинче не му свикала, лош збор не му рекла; ќе сронеа по некоја солза, ќе поплачеа, и ќе си заминеа дома; ќе се измиеја на чешмата средсело или езерото, ќе го соблечеа црното руво, ќе облечеа други алишта, и одеа кај Китан на свадбата, на веселбата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Не, со жена му немав ништо, ама кај неа се собираа семсекакви жени, не знам со што ги намамуваше, ама кога да одев кај неа наоѓав и жени, и вдовици и девојки.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Ти, ти...“ му рече милиционерот и со прст, како што се повикува потчинет, му даде знак да оди кај него.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Мирно си проговорија и се договорија Најдо да оди кај Ратка механичарот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Шишман зина во него со подотворена уста и чу: - Јас одам кај командирот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Мене ли марш? - се ококори Кузе. - Мене ли? Веднаш ќе одам кај командантот, та ќе видиш ти!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Од благодарност, секогаш штом една минутка ќе немаше своја работа, ќе одеше кај некого од селаните да го праша дали нема да му сработи нешто.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Таткото, заедно со неколкумина други татковци на деца што немаа пари, беше оден кај Шерда чорбаџијата да му земе на заем и тој на сите им даде по лира, а овему само две, зашто знаел дека не ќе може да му ги врати ако му даде повеќе.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ако ме разбравте што ви реков, сакам да одите кај него и да се смирите со него оти не да сте повиновни, туку зашто сте посилни – треба да бидете подобри.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
— Ова ти е мајка, вели жената, ај сега оди кај мама, му вели и го поттурнува кон мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не сакаат да чујат. „Ако сакаш да бидеш убаво пречекан, велеше дедо, оди кај сиромав и онеправдан човек.“
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ало! — Ало! Ме моли да одам кај него и да завршам политичка школа. Ало, вели, марксизам- ленинизам, на пример.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Му ги тргам клепките надолу и одам кај Коста.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
4. Ме учат сега да одам кај бабицата во Желево.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој сака да одам кај него, велам, а јас и сакам и не сакам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се подготвувала да оди кај него, да го види, да му каже оти сега се минува границата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тој го милуе, го полни, оди кај прозорецот и застануе на готовс).
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
Кога ќе си одиме ние, што мислиш каде ќе одат луѓето од ова село? Случајно да не одат кај нашата власт?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Оди, оди кај твојот ранет за да не нѐ караат. Ајде, оди - и без да ја погледне се наведна и ја подигна носилката.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се сврте и рече: -А најдобро ќе биде, додека не се смири работата, ти да одиш кај некои твои роднини во Косинец или Смрдеш.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Шмајзерот го оставив во спалната и до него ливче на кое напишав дека јас тој и тој, другар командире, си одам кај браќата кои крвават и на сабајле, во мугрите фатив пат за Албанија.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
СУЛТАНА: Симни се од нас жено божја. Оди кај својата мака. (Пауза) Чекав да дојдете. За да си одам.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
ЈАКОВ: Тогаш одам кај министерот за шумарство, затоа што доаѓам од кај министерот за сообраќај. (Пауза.) Го заврши епот?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
МАРИЈА: Јас не те пуштам да одиш кај никакви Германци. Утре е Свети Илија.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
МАРИЈА: Влези Ацо, влези. АЦО: Не сум за влегување. Само на Андреја два збора да му кажам. (Андреја оди кај Ацо. Разговараат. Пауза.)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- Ведане, те молам, облечи се пристојно и немој да се оддалечуваш од зградата, за половина час имам намера да одам кај Билјана на Славко.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Така и се разделуваат со Чана, таа оди кај својата Митра со Дончо за рака оти не може да го крева, а Пелагија останува со нејзината Пеличка да се сместат на сламарникот што е наместен врз големиот ковчег во кој го донесоа телото на дедото Костадин.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Се смееја и си отидоа откај церибашата дури откога Рифат чаушот влезе и најави дека субашата Касим-бег го вика, зашто и двајцата треба да одат кај кајмакамот Ризван-бег.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Влаинката почесто одеше кај турските жени, кои во отсуство на мажите ги плетеа рогозките на тремот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Одејќи кај нив, чувствуваше дека ѝ дава знак на Атиџе, дека ја повикува, дека ѝ се приближува.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Младен: „Да има мост преку реката, секој ден би одел кај Даме и тој би доаѓал кај нас.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)